Het leven van een Soefi mysticus
In ‘Mojud het leven van een Soefi mysticus’ vertelt Osho ons een eeuwenoud soefiverhaal over de weg van de spirituele zoeker. Zoals alle grote tijdloze levensverhalen, is ook dit verhaal ontzettend simpel. Velen zullen zelfs zeggen: te eenvoudig. Maar pas op, achter dit verhaal ligt een schatkaart verborgen, een landkaart van het leven, een kaart voor op de spirituele weg. En het lijkt er bijna op of die ons probeert in te fluisteren: “Zoeken is leven”. De harmonie die we zoeken verbergt zich niet in rivieren en bergen en dalen, maar ligt eerder verborgen in ons hart, waar zij gevoed wordt door een zeldzaam vermogen, en dat heet: Vertrouwen.
Het boek Mojud het leven van een Soefi Mysticus is waarschijnlijk niet gemakkelijk meer te krijgen, eventueel tweedehands bij de Boekhandel.
Dit verhaal over Mojud komt uit The Wisdom of the Sands van Osho, in het Engels verkrijgbaar.
Review van Mojud, het leven van een Soefi mysticus
Dit boek Mojud het leven van een Soefi mysticus gaat over de spirituele reis.
Sommigen zullen het herkennen van het prachtige verhaal dat Osho vertelt in The Wisdom of the Sands, het verhaal over de zoeker MOJUD.
Osho zegt daarin: “Het verhaal waarin we ons vandaag gaan verdiepen, is wel een van de allermooiste verhalen ter wereld.
Het heeft dat kenmerkende tintje dat alleen een soefi-verhaal eigen is, het is werkelijk nergens mee te vergelijken.
Het is niet zomaar het een of andere verhaal, soefiverhalen zijn niet louter en alleen verhalen. Ze verwijzen ergens naar, ze willen iets laten zien, ze wijzen ergens heen.
Ze geven de richting aan, het zijn pijlen gericht op het onbekende, vingers die naar de maan wijzen. Denk maar eens aan dit soefi gezegde: Hap niet in mijn vinger, maar kijk waarnaar ik wijs.”
De harmonie die we zoeken verbergt zich niet in rivieren en bergen en dalen, maar ligt eerder verborgen in ons hart,
waar zij gevoed wordt door een zeldzaam vermogen, en dat heet: Vertrouwen.
Het boek over de spirituele reis van Mojud is heerlijk om mee te nemen op je vakantiereis; het is uitgegeven in praktisch zakformaat.
Je hebt dan een zeer speciale en kleurrijke (levens)reisgids bij je.
Als je denkt dat je in het heden kunt leven en het verleden ook nog steeds een beetje bij je kunt houden, dan heb je het mis. En datzelfde geldt voor de toekomst.
Want: de toekomst is niets meer dan het geprojecteerde verleden.
Zo heb ik het Osho horen zeggen.
En ook, dat je telkens iets af moet breken, wil je vooruit komen, wil je verder kunnen gaan met in het hier en nu te leven.
“Je moet je huis niet op een brug bouwen” vernam ik van hem. “Een brug is er om over heen te gaan en dan achter je te laten; het is geen plek om je te settelen.”
Toch denk je gemakkelijk, dat je bepaalde dingen uit het verleden wel achter je aan kunt blijven slepen; het voelt zo vertrouwd en ze doen je ontwikkeling geen kwaad, zo denk je bij jezelf. In Osho’s termen kun je beter spreken van je afwikkeling dan van ontwikkeling, want hij heeft het er immers keer op keer over, dat we eerder dingen kwijt moeten raken dan erbij verzamelen, zoveel rubbish hebben we in ons.
Wat kunnen we in dat opzicht veel van de soefi’s leren.
De soefis zijn echte in hier en nu levende mensen. Ze zeggen: “Laat je niet lam leggen door wat er eerder in je leven gebeurd is en ook niet door wat er eventueel nog kan gebeuren. Dit moment is zo kostbaar. Verspil geen energie aan het denken over vroeger of later. Het leven is nu en laat dat een moment van absolute vreugde zijn.”