Zen Anecdotes about Zen masters and Disciples

In The First Principle Osho captures the unique, colorful, seemingly-crazy spirit of Zen through talks on a collection of Zen stories – anecdotes of the often-bizarre interchanges between a master and disciple in the quest for truth.
From these anecdotes, Osho distills Zen’s pragmatic essence for the reader and conveys an alive understanding of its message – “the first principle.” Authentic truth cannot be said with words, it can only be lived. Speaking to the contemporary, modern reader without robbing these old tales of their magic, charm and humor, Osho reminds us that “You are the shrine for the first principle. So the only way is to go within. Turn in. That is what meditation is all about.”
In addition to commenting on these stories, Osho also answers questions and tells jokes on topics such as living with the contradictions of life, genuine longing as distinct from spiritual greed, maturity, and how one can be in an authoritative work role. He is constantly challenging us to discover greater self-awareness and consciousness from within.

Toespraken over Zen

In The First Principle zegt een Zen Meester op de vraag van zijn discipel: ik kan je het eerste principe niet uiteenzetten, want op het moment dat ik dat doe, is het geen eerste principe meer, maar het tweede. Op het moment dat Waarheid geuit wordt, is het een leugen. De Waarheid kan eenvoudigweg door geen enkel woord neergezet worden.
De Waarheid is niet het antwoord op een vraag, zo vertelt Osho ons, de waarheid is een zoektocht.
De meeste mensen zijn niet echt op zoek naar de waarheid, ze zijn gewoon met vraag-en-antwoordspelletjes bezig. De waarheid is allang bij ons, we maken er deel van uit, maar we vermijden haar.
We wenden ons af van dat wat ECHT is.

Het boek the First Principle is verkrijgbaar in de Boekhandel of via internet.

Review van The First Principle

“Mevrouw, wat is een principe?” hoor ik mijn leerlingen vragen.
Ja, goeie vraag!……Wat is een principe?……..het is zo gewoon voor ons.
We staan bij dit begrip helemaal niet meer stil.
“Iets waar je vanuit gaat, wat je als basis gebruikt in je leven….”
“Een idee?” vraagt een slimmerikje
“Ja, zoiets, maar het komt echt uit jezelf, je gaat ervoor. Je laat het je niet door een ander opleggen.”
Een paar dagen later, als ik geen school heb, word ik me bewust van tranen die vanuit mijn keel lijken op te wellen. Want….WAT reikt Osho me hier weer aan! Geheel ongevraagd en op het juiste moment….. Ik was naar een lezing geweest van een bevlogen mens. Het was goed om te horen dat iemand niet van dogma’s uitgaat en door dingen heen durft te gaan.
Mijn gezelschap, een goede vriend, was idolaat over wat er gesproken werd. En ik had het naar mijn zin, hoewel dat minder werd naarmate de avond vorderde. Een paar dagen liet ik het sudderen, ik wilde niet meteen betweterig en negatief doen. Wel had ik al antwoorden vanuit Osho’s visie in mezelf horen doorklinken en met de vriend gedeeld. Maar om overal met een citaat van Osho klaar te staan….is niet authentiek en in een gesprek ook niet erg verteerbaar. Ik moest dit eerst zelf doorgronden.
Dus, ik liet de woorden van de spreker maar weer even….voor wat ze geweest waren, die avond.
Op een ochtend dat ik een beetje kon freewheelen, en wat is dat toch puur goud waard,…..werd het me duidelijk: dit is het tweede principe. Wat ik te horen had gekregen in die lezing was mooi, het was zuiver, maar het was ook bekend: het kon uitgesproken en doorgegeven worden.
En bij het eerste principe is dat eenvoudigweg niet mogelijk.
Door Osho ben ik ontvankelijk geraakt voor het Eerste Principe, voor datgene wat niet uitgesproken kan worden.
Ik heb er eerder van geproefd, als kind en later ook als tiener: de onzegbare momenten van geluk. Ze zijn groter dan jij, ze tillen je wezen op.
En op het moment dat je er uiting aan ging geven, het aan anderen vertelde, waren ze voorbij. Nu ik naar mijn boekenkast loop en het klassieke Zen-boek van Osho “The First Principle” tussen de boeken uithaal, prikken er tranen van geluk….het boek staat er al een tijdje, maar NU heb ik het nodig.
Een Zen Meester zegt op de vraag van zijn discipel: ik kan je het eerste principe niet uiteenzetten, want op het moment dat ik dat doe, is het geen eerste principe meer, maar het tweede. Op het moment dat Waarheid geuit wordt, is het een leugen. De Waarheid kan eenvoudigweg door geen enkel woord neergezet worden.
De Waarheid is niet het antwoord op een vraag, zo vertelt Osho ons, de waarheid is een zoektocht.
De meeste mensen zijn niet echt op zoek naar de waarheid, ze zijn gewoon met vraag-en- antwoordspelletjes bezig.
De waarheid is allang bij ons, we maken er deel van uit, maar we vermijden haar. We wenden ons af van dat wat ECHT is.

Moed is nodig voor het zoeken naar de Waarheid

Er is moed voor nodig en je moet bereid zijn om een gokje te wagen.
Het is geen kwestie van intellect, elke uitleg in woorden schiet tekort.
Vandaar ook dat de Zenmeesters andere methodes gebruikten dan woorden.
Ze gaven een plotselinge schreeuw tegen hun discipelen of een ferme tik met de zen-stick. Zo iemand diende geschokt te worden, met geweld wakker gemaakt, zodat er openheid voor de waarheid kon ontstaan.
Kijk hoe veelzeggend het beeld van het overweldigende ochtendgloren op dit boek is. Je kunt er totaal in verdrinken maar het is niet onder woorden te brengen.
De voorstelling maakt eenvoudig stil, elk woord doet afbreuk aan de ervaring. We worden uitgenodigd om ons over te geven aan The First Principle. In andere stromingen wordt steeds weer het WOORD benadrukt.
De mensen van Zen verwijzen niet naar geschriften.
Dat wat wezenlijk is, ligt voorbij de woorden. Niemand kan het je vertellen.
Iemand die zover gekomen is, kan er met zijn eigen wezen naar verwijzen.
En dan is sprake van een woordeloze overdracht.
De tranen die me overweldigden gaven blijk van een stukje waarheid dat werd aangereikt. Een goed in elkaar zittend betoog wat je af en toe raakt gaat daar vele stappen aan vooraf.
Osho gaat dieper dan diep; de zoektocht met hem is eindeloos verrast worden.
Steeds zijn er weer uitnodigingen van hem om het oude achter ons te laten. Wij mensen zijn in staat om telkens opnieuw als een slang uit onze huid te kruipen en fris in het Bestaan te stappen.
Dit boek The First Principle helpt daarbij.
Er staat een hoofdstuk in dit boek dat als titel draagt: “The Profound and The Trivial”.
Osho wijst daarin op hoe alles steeds minder natuurlijk wordt in ons leven. We kijken uren lang televisie alsof we daar wezenlijke zaken als menselijk contact en liefde door ontvangen. Zo drogen we langzamerhand uit en raken ondervoed.

Het boek The First Principle geeft veel Eyeopeners

Veel eye-openers geeft dit boek. Het is gedrukt in woorden, omdat het nu eenmaal niet anders kan. Maar de transmissie van waarheid vindt tussen de regels door plaats. The First Principle was lange tijd niet verkrijgbaar. Het is een boek uit de Poona 1 tijd.
Het is er nu wel weer, in een speciale Indiase uitgave, maar in Nederland in beperkte oplage. Dus, grijp je kans! Want, zoals je hierna ziet: humor is er ook genoeg te vinden in dit boek.
Er liep een man op straat en hij zag ergens in een portiek, dat een jongetje van een jaar of tien op de trap zat te roken. Hij liep naar de jongen toe en zei: “Ben jij nog niet wat te jong om nu al te roken?”
“Natuurlijk niet.” antwoordde de jongen.” “Ik heb een vriendin en noem maar op.”
“Een vriendin!” riep de man ongelovig uit.
“Ja, die heb ik gisteravond ergens versierd. Het was meteen raak.””Mijn God….en hoe oud was zij dan?” “Weet ik veel. Ik was te dronken om het haar te vragen.” The First Principle