A Bird on the Wing


Zen Anecdotes for Everyday Life

A Bird on the Wing

These eleven classic anecdotes demonstrate the relevance of Zen to 21st–century life. Osho bypasses the rational mind and speaks directly to the heart, showing how in Zen any situation can be used to become more aware, more conscious, more alive. 

Zen Stories

From the professor so full of his own ideas that he has no room for any new learning, to the monastery cook who solves a koan by kicking over a jug of water, readers will see themselves, their friends, and even modern–day celebrities and politicians reflected in the characters who populate these fascinating Zen stories. In each talk, after discussing the story, Osho responds to questions from his audience about love, life, relationships, and “the search.”

Zen Anecdotes for Everyday Life

In A Bird on the Wing Zen Anecdotes for everyday life. Osho begint met te zeggen, wat we van de verhalen kunnen leren. Hij zegt: je kunt de werkelijkheid niet leren kennen door het denken. A Bird on the WingMaar je kunt haar wel leren kennen door actie.
Denken is gewoon een soort van dromen. Maar op het moment dat je tot actie over gaat, ben je deel van de werkelijkheid geworden. Het denken is fragmentarisch en als je handelt, ben je totaal.

Het is belangrijk om dit te begrijpen als je een zoeker naar de waarheid bent en niet naar iets anders. Religie en filosofie zijn in dit opzicht duidelijk verschillend van elkaar: religie is actie en filosofie is denken.
Veel van mijn lievelingsverhalen staan in dit Zen-boek A Bird on the Wing.
Die over de professor die maar door bleef vragen terwijl de Zenmeester zijn A Bird on the Wingkopje overvol goot….”de kop is vol” schreeuwde de professor. ” Ja” zei de Zenmeester ”die van jou ook”. Ook het volgende verhaal over de twee Zen kloosters met de twee jonge boodschappenjongens, vind ik heerlijk.

Het boek A Bird on the Wing  is gemakkelijk verkrijgbaar in de Boekhandel.

Review van A Bird on the Wing

Osho heeft heel wat toespraken over Zen en over Zen meesters gegeven. Er zijn prachtige door Meera geschilderde boxen gemaakt met boeken van deze series.
Je zou zeggen: het kan niet mooier!
En toch ben ik ook gecharmeerd van de uitgave die nu voor me ligt. Bird On The Wing, Zen Anecdotes for everyday life. Prachtige blauwgrijze veren die als het ware op de cover van het boek liggen. 

Daarnaast staan veel van mijn lievelingsverhalen staan in dit Zenboek.
Die over de professor die maar door bleef vragen terwijl de Zenmeester zijn kopje overvol goot…..”de kop is vol” schreeuwde de professor. ”Ja” zei de Zenmeester ”die van jou ook”.
Ook het volgende verhaal over de twee Zen kloosters met de twee jonge boodschappen-jongens, vind ik heerlijk.

Osho begint met te zeggen, wat we van dit verhaal kunnen leren.Hij zegt: je kunt de werkelijkheid niet leren kennen door het denken. Maar je kunt haar wel leren kennen door actie.
Denken is gewoon een soort van dromen.
Maar het moment dat je tot actie over gaat, ben je deel van de werkelijkheid geworden. Het denken is fragmentarisch en als je handelt, ben je totaal.
Het is belangrijk om dit te begrijpen als je een zoeker naar de waarheid bent en niet naar iets anders. Religie en filosofie zijn in dit opzicht duidelijk verschillend van elkaar: religie is actie en filosofie is denken.

Het ego maakt plannen en wat je ook maar plant, je zult de werkelijkheid mislopen, want de werkelijkheid kun je alleen in spontaniteit tegen komen. Als je alles van tevoren uit denkt, sta je weliswaar klaar, maar je zult de boot toch missen. De realiteit is een eeuwig doorgaande beweging. Niemand weet waar zij naar toe gaat, niemand weet wat er gaat gebeuren. Niemand kan haar voorspellen, omdat zij onvoorspelbaar is.

Nu het verhaal uit a Bird on the Wing.
Er bestonden twee zen kloosters vlak naast elkaar. In beide liepen jonge jongens rond om voor de meesters hand en span diensten te verrichten. Beide jongens gingen daarom vaak naar de markt om spullen voor de meester te halen- de ene keer groenten, de andere keer andere dingen. De kloosters waren elkaar vijandig gezind, maar ja: jongens zijn jongens. Zij dachten niet aan de leefregels en kwamen elkaar vaak tegen, raakten dan aan de praat en hadden lol. Dat was in feite verboden: men praatte niet met iemand van het andere klooster.

Op een dag kwam de jongen die bij het eerste klooster hoorde bij zijn meester en hij zei; ”Ik ben in de war. Toen ik naar de markt ging, zag ik de jongen van het andere klooster en ik vroeg hem: ”Waar ga je heen?” En hij zei: ”Waar de wind me heen blaast’ en ik wist helemaal niet meer wat ik moest zeggen. Hij maakt me verlegen.” De meester zei: ”Dat is niet goed. Niemand van ons klooster is ooit door iemand van het andere klooster verslagen, zelfs geen bediende. Dus, morgen als zich dezelfde situatie voordoet en die jongen weer zegt, ” Waar de wind me heen blaast” dan zeg jij: ”En als er nou eens geen wind is…..?”

De volgende dag ging de jongen op straat staan wachten totdat de jongen van het andere klooster er aan kwam. En hij vroeg hem, ” Waar ga je heen?” De andere jongen zei, ” Waar mijn benen mij naar toe brengen”.
Dus nu raakte de eerste jongen weer van zijn stuk. Hij had zijn antwoord klaar, maar de werkelijkheid is onvoorspelbaar. Hij ging heel triest terug naar zijn meester en zei: ”Die jongen is niet te vertrouwen. Hij gaf een ander antwoord en ik wist gewoon niet wat ik moest doen” En de meester kwam weer met een ander idee, ” Als die jongen zegt ”waar mijn benen me naar toe brengen, dan zeg je hem, ” En als je nu kreupel zou zijn, wat dan…..?”

En deze keer kon de jongen, uit A Bird on the Wing, bijna niet slapen van opwinding. Hij ging weer de andere jongen staan opwachten en vroeg hem: ”Waar ga je naar toe?” En de andere jongen zei: ” Ik ga groenten halen op de markt.”
De eerste jongen kwam helemaal uit zijn humeur terug bij zijn meester en zei, ”Die jongen is onmogelijk, hij verandert de hele tijd.”
En het leven is nu juist als die jongen. Het is alsmaar aan het veranderen. De werkelijkheid is geen onveranderlijk verschijnsel. Je moet aanwezig zijn, spontaan ten opzichte van het leven staan – alleen dan zal de respons ook realiteit hebben.
Als je antwoord van tevoren vast staat, ben je al dood, dan heb je de boot al gemist. De volgende dag zal aanbreken, maar jij zult er gewoon niet zijn; jij zit nog vast aan de dag van gisteren, die al verleden tijd is.

Dit verhaal sluit aan bij de titel van het boek, vind ik, A Bird on The Wing, Vrij als een vogel.
En zo zijn wij pas echt gelukkig, als we ons als vrije vogels door het leven heen bewegen, want het leven ademt ook vrijheid, het kent geen vaste relaties en vaste patronen.
De Meester is Vrijheid, Osho is Vrijheid. Dat constateer je telkens weer als je leest hoe hij van jongs af zijn vrijheid alleen maar heeft geleefd en niet heeft toegestaan dat enige autoriteit hem van de realiteit afhield. Heel mooi staat dat beschreven in ”Glimpses of a Golden Childhood” en ”Autobiography of a Spiritually Incorrect Mystic.”
En de Vrijheid van de Meester is besmettelijk, want ik ken geen sannyasin die niet een tik van Osho’s vrijheid heeft meegekregen.

Er is ook een mooi lied dat hierbij aansluit.

“With the fire in our hearts and the wind in our sails,
Blessed Master we reach through the Storm,
I am a bird on the wing
Reaching for the stars
Flying like an eagle to the endless skies.”

In dit boek staan verder vragen van sannyasins. Op een van de vragen die over jaloezie gaat, zegt Osho de voor mij treffende woorden: ”Liefde kan niet jaloers zijn, het is onmogelijk. Zij heeft altijd vertrouwen en als er iets is dat je vertrouwen te niet doet, dan moet je dat accepteren. Er is niets aan te doen, omdat wat je ook doet, je de ander daarmee zult vernietigen. Vertrouwen kan niet geforceerd worden; jaloezie probeert haar te forceren. Jaloezie probeert alles, ze laat jou alles doen zodat het vertrouwen kan blijven bestaan. Maar vertrouwen is niet iets dat afgedwongen kan worden: het is er of het is er niet. Als het er is, wees er dan gelukkig mee en als het er niet is, kun je beter uit elkaar gaan.”

Ik geniet er altijd weer van, als Osho zo’n puur menselijk verschijnsel als jaloezie een andere dimensie geeft, zodat je vanzelf gaat inzien: wat is het toch eigenlijk een kinderachtig spelletje!
Hoeveel lezingen er ook van Osho zijn, in dit boek ‘A Bird on the Wing’ zegt hij: ”Alle boeken zijn dood; ze kunnen niet levend zijn.”
Op het moment dat er een woord wordt uitgesproken, gaat de ervaring verloren. De waarheid kan niet uitgesproken of geschreven worden en er kan ook niet naar verwezen worden.
Het woord is vals, omdat het aan het verleden toe behoort. Maar wij hebben het woord toch nodig, omdat we de ervaring niet kennen.
Woorden worden gebruikt om dat wat niet gezegd kan worden, te beschrijven. Ze zijn een omhulsel van de waarheid.
Het omhulsel kan naar andere mensen gaan, maar de waarheid blijft bij degene die haar zelf heeft ervaren. De waarheid moet jij ook zelf ervaren. Dat gaat ongeveer als in het volgende verhaaltje.
Er was eens een dorpeling die naar een grote bank ging; er gingen daar veel mensen in en uit.
En er werden heel wat zaken gedaan. Plotseling begon de dorpeling iets te roepen; met alle kracht van zijn stem schreeuwde hij: ”Heeft iemand een stapeltje bankbiljetten met een elastiek eromheen laten vallen?”  
En heel wat mensen riepen uit, ”Ja, ik,” en ze liepen snel naar hem toe. Er ontstond een kleine menigte om hem heen en allemaal claimden ze het geld.
De dorpeling zei: ”Ik heb het elastiek gevonden.”
We kunnen de waarheid niet direct uit Osho’s boeken halen, omdat we die zelf moeten ervaren. Toch kunnen we door over zijn ervaring te lezen, gestimuleerd worden tot onze eigen zoektocht. Daarom, veel plezier weer met ook dit boek A Bird on the Wing! 

Impression of A Bird on the Wing

“Mind is the illusion that which is not but appears, and appears so much that you think that you are the mind. Mind is maya, mind is just a dream, mind is just a projection… a soap bubble floating on a river. The sun is just rising, the rays penetrate the bubble; a rainbow is created and nothing is there in it. When you touch the bubble it is broken and everything disappears – the rainbow, the beauty–nothing is left. Only emptiness becomes one with the infinite emptiness. Just a wall was there, a bubble wall. Your mind is just a bubble wall – inside, your emptiness; outside, my emptiness. It is just a bubble, prick it, and the mind disappears. 

“The master said, ‘There is no mind, so what type of state are you asking about? ‘It is difficult to understand. People come to me and they say, ‘We would like to attain a silent state of mind. ‘They think that the mind can be silent; mind can never be silent. Mind means the turmoil, the illness, the disease; mind means the tense, the anguished state. The mind cannot be silent; when there is silence there is no mind. When silence comes, mind disappears; when mind is there, silence is no more. So there cannot be any silent mind, just as there cannot be any healthy disease. Is it possible to have a healthy disease? When health is there, disease disappears. Silence is the inner health; mind is the inner disease, inner disturbance. 

“So there cannot be any silent mind, and this disciple is asking, ‘What type, what sort, what state of mind should I achieve?’ Point blank, the master said, ‘There is no mind, so you cannot achieve any state.’ So please drop this illusion; don’t try to achieve any state in the illusion. It’s as if you are thinking to travel on the rainbow and you ask me, ‘What steps should we take to travel on the rainbow?’ I say, ‘There is no rainbow. The rainbow is just an appearance, so no steps can be taken.’ A rainbow simply appears; it is not there. It is not a reality, it is a false interpretation of the reality. 

“The mind is not your reality; it is a false interpretation. You are not the mind, you have never been a mind, you can never be the mind. That is your problem– you have become identified with something which is not. You are like a beggar who believes that he has a kingdom. He is so worried about the kingdom –how to manage it, how to govern it, how to prevent anarchy. There is no kingdom, but he is worried.” Osho