Compassie


Laat je liefde Bloeien

Compassie is een kernbegrip in de visie van Boeddha. Osho maakt een duidelijk onderscheid tussen passie en compassie, maar wel is het een door het ander te begrijpen. Passie is ons bekend; het is lust. Compassie is liefde. Passie houdt verlangen in en Compassie is zonder verlangen, Compassie is delen. “Bij Compassie is er Compassieook niet sprake van een motief. Er speelt helemaal geen motief. Je geeft gewoon omdat je het hebt, maar niet omdat de ander het nodig heeft. Je kunt niet langer omvatten wat je allemaal hebt; je wilt eenvoudig delen.” Osho wijst erop dat het belangrijk is om alert te zijn op ‘zogenaamd medegevoel’ waaraan nog altijd een zweem van ‘zichzelf belangrijk vinden’ kan kleven. Met behulp van de verhalen overJezus, Boeddha en inzichten uit Zen toont hij aan dat authentiek medegevoel binnenin ons begint. Het is gebaseerd op een diepe compassie en een diepe liefde voor onszelf. Pas als je je eigen diepste kern kunt zien, kun je dat ook bij de ander. Over compassie geeft Osho aan dat het de hoogste vorm van liefde is.

Impressie van Compassie

OSHO benadert het wezenlijke van compassie vanuit een heel ander gezichtspunt: hij benadrukt dat “passie” de grondslag van het woord compassie vormt. En van daaruit gaat hij verder de vaste associaties met het begrip compassie kritisch onder de loep te nemen. Zo stelt hij bijvoorbeeld, dat veel daden van zogenaamd medegevoel gekleurd worden door een lichte waas van zichzelf belangrijk vinden, en door de wens naar erkenning. Terwijl weer andere voortkomen uit de begeerte anderen te veranderen en niet zozeer te helpen.

Door gebruik te maken van verhalen van Jezus, Boeddha en zen, toont hij hoe het pad naar authentiek medegevoel van binnen begint met een diep gevoel van accepteren en houden van zichzelf. Pas dan – zo Osho – kan compassie tot bloei komen in een helende kracht die geworteld is in de onvoorwaardelijke acceptatie van de ander en van zichzelf zoals die zijn.

Dan begrijp je en respecteer je de ander niet alleen, maar ben je zelf bij je diepste kern van zijn gekomen. Bij het zien van je eigen diepste kern, ben je ook in staat om de diepste kern in de ander te zien. De ander is er nu niet als een lichaam of een mind, de ander is er als een ziel. En zielen zijn niet gescheiden; wanneer twee zielen elkaar ontmoeten zijn ze één. Compassie is de hoogste vorm van liefde.

Het boek Compassie is verkrijgbaar bij de Boekhandel.

Review van Compassie

Laat je Liefde Bloeien

Dit boek betreft de vertaling van de al langer bestaande uitgave ‘Compassion’. Het desbetreffende boek maakt deel uit van de themaboeken serie van Osho: ‘Insights for a New Way of Living’
Van Osho heb ik begrepen, dat zijn visie meditatie inhoudt en niet meer dan dat. En ook al zien we dat na al die jaren in, toepassing in de praktijk is weer van heel andere orde.
Daarom verkoopt hij ons het ‘medicijn’ meditatie, terwijl het steeds weer op andere manieren verpakt is.

Dit nieuw uitgegeven boek heeft de titel ‘Compassie’. De ondertitel is: Laat je liefde bloeien.
In het boek worden we stap voor stap ingewijd in de kunst van compassie.
Richten we ons op de inhoud van het boek, dan ontdekken we het volgende.
Van passie weten we allemaal wat dat is. En niet zelden laten we ons hier helemaal door in beslag nemen.
Passie lijkt dan het enige te zijn wat het nastreven waard is. En als die niet in onze leven aanwezig is, proberen we haar koortsachtig te creëren.
Maar het is ook duidelijk dat de betovering van passie haar grens kent. Het gevoel van ‘Is dit nu alles?’ en van leegte treedt maar al te vaak op in een periode waarin we vanuit passie leefden.

Osho wijst ons in dit boek de weg om passie te transformeren naar een veel rijkere manier van bestaan. Uiteraard komt dan ook meditatie om de hoek kijken.

Duidelijk wordt door Osho gesteld: “Zonder meditatie blijft energie op het niveau van passie. In combinatie met meditatie wordt dezelfde energie tot compassie.”
Het gaat dus helemaal niet om twee verschillende fenomenen bij passie en compassie. Het gaat gewoon om dezelfde energie waar telkens anders mee omgegaan wordt.

En dat is erg prettig in dit boek: bepaalde kernachtige zinsneden van Osho zijn met nadruk weergegeven. Deze uitspraken zijn telkens op zich al een uitnodiging tot meditatie.

Hoe gaan de dingen bij ‘de kwaliteit compassie’ precies in zijn werk?
In de eerste plaats geeft Osho aan, dat het geen zin heeft om compassie na te streven. Dan zal het namelijk juist niet ontstaan.
“Richt je op meditatie”, zo zegt Osho, en dan ontstaat compassie vanzelf, namelijk: als de tijd daarvoor rijp is.
Normaal is het zo, dat je in de omgang met andere mensen vrij kritisch kunt zijn.
Als ze iets niet goed doen, raak je geërgerd en je laat merken dat het je niet zint en hoe ze hun gedrag dienen aan te passen.
Soms levert dat iets op. In een leersituatie kan het een manier zijn om mensen te helpen om zich vaardigheden eigen te maken.
Echter, er zijn ook tal van situaties waarin mensen dingen niet goed doen, terwijl zij het niet anders kunnen. En dat geldt natuurlijk niet in de laatste plaats voor onszelf.
We kunnen erg hoge eisen aan onszelf stellen, maar daarnaast ontdekken we regelmatig onze menselijke beperkingen.
Wat compassie doet, is het volgende: je accepteert anderen, en met name ook jezelf, in alle kwetsbaarheid en met alle eigenaardigheden die je hebt. Mensen zijn geen goden en je kunt dus ook niet verwachten, dat ze zich als goden gedragen.
Nee, mensen hebben bepaalde zwakheden en dat maakt hun tot de mens die ze zijn.
Als je daarop gaat inhakken en inbeuken, doe je hen geen wezenlijk recht. Verder houd je ook geen rekening met de ontwikkeling die zij als mens doormaken.
Op zo’n moment is er dan dus allerminst sprake van liefde.
Voor het ontstaan van compassie is dus in de eerste plaats een stevige basis van liefde nodig.
Vanuit die liefde kan dan compassie groeien en tot bloei komen. Vandaar dat de subtitel van het boek Compassie de volgende is: Laat je liefde bloeien.

Compassie wil overigens niet zeggen dat er sprake is van een zekere zoetsappigheid.
Osho heeft het erover hoe hij in 1960 begon te spreken tegen de mensen en dat de populatie van India toen 400 miljoen mensen bedroeg.
Hij gaf in zijn lezingen aan, dat het moment toen aangebroken was om tot totale geboortebeperking over te gaan.
Maar in India heerste o.a. een christelijke cultuur en die predikte, dat geboortebeperking niet juist is. In de daaropvolgende 35 jaar is de bevolking van India daarom verdubbeld.Het resultaat was: intense armoede, sterfte en een groot aantal weeskinderen.

Nu zou je uit zogenaamde compassie kunnen zeggen: als er zoveel weeskinderen zijn, dan bouwen wij uit liefde mooie weeshuizen.
Osho waarschuwt hier met kracht voor. Dat is geen compassie!
Want eerst zorg je, dat mensen behoeftig worden en daarna ga je ze helpen.
Die grote hoeveelheid mensen had voorkomen kunnen worden in India en dan waren er helemaal geen weeshuizen nodig geweest.
Nee, Osho’s aanpak is totaal anders.
Zorg eerst goed voor je zelf, zodat je in balans bent. En dan kun je pas vanuit een oprechte basis gaan geven, vanuit zuivere liefde
En meditatie zorgt ervoor, dat deze liefde getransformeerd wordt tot compassie.

Alleszins de moeite waard dus, dit boek Compassie. Op het plaatje kun je zien hoe sprankelend het boekje uitgevoerd is.
Compassie, Laat je liefde bloeien, ISBN 978-90-5980-126-4.