Rinzai, Master of the Irrational
Capturing the unpredictable, dynamic essence of Zen, Osho speaks on Master Rinzai, who took Zen from China to Japan, stuck his tongue out at disciples and created the shout as a device to shock the mind. Also using the words of the famous haiku writer Ikkyu, Osho shows that everyone is going to realize their buddhahood – it is a question of experiencing, not belief. Osho comments on episodes from Rinzai’s life and his insight that, if done with full awareness as a witness not a doer, every action can become a meditation.
My Path is the Path of Bliss
My path is the path of bliss. It is not to be confused with the so-called religions.
The so-called religions are all rooted in a sad attitude. Their approach towards life is very serious, they don’t take it as fun, they don’t take it as a cosmic joke. They are very serious about it – and that seriousness becomes a cancer in the soul. Life becomes a burden because for centuries these so-called religions have been teaching people how to renounce life, not how to live it. They have not taught the art of loving; their whole concern is how to commit slow suicide. And your so-called saints are nothing but suicidal people – to me they are all pathological, ill. They are not healthy and whole, they are lopsided; their vision is not clear. And they are not really religious.
A really religious person will say yes to life, joyously, dancingly. His whole being will be a celebration. He will not act out of fear, he will act out of love. He will not be worried about hell and heaven – he will not be worried at all. He will live moment-to-moment, but he will live each moment with utter totality. And that total living brings bliss, that total living is the path of bliss.
Live the ordinary life, but with extraordinary awareness
I don’t teach that you have to live some other kind of life, some monastic life, I teach: Live the ordinary life, but live it with extraordinary awareness and love, with extraordinary totality, intensity, passion. And then you will find something growing in you each moment. Slowly, slowly you will see clearly that a peak is arising in you. When that peak comes to a culmination, you realize what life is all about, the meaning of it, the purpose of it. You can call it God, you can call it Tao, any name will do – in fact it is a nameless experience, but tremendously ecstatic.
Master of the Irrational
Deze serie gaat over ‘Rinzai Zen Master’, Master of the Irrational oftewel Rinzai, Meester van het Irrationele. Een Zenmeester gaat immers niet via de ratio te werk, hij probeert de ander niet met woorden te overtuigen.
Hij gebruikt iets dat veel indringender en subtieler is. Hij wil door een kreet te slaken diep in het bewustzijn van de discipel doordringen. Daarom wordt Rinzai ook wel de “Master of the Shouts” genoemd.
Diep in ons verborgen zit de innerlijke Boeddha. En hij bevindt zich daar al jaren, misschien al wel eeuwen lang.
De hedendaagse Zenmeester Osho is, onder andere door deze lezingenserie, bezig om ons bij onze innerlijke Boeddha te brengen.
Het boek ‘Rinzai Zen Master’ is uiterst zeldzaam. Mogelijk is het tweedehands te vinden bij de Boekhandel of via internet.
Review van ‘Rinzai Zen Master’
‘RINZAI Zen master’, master of the Shouts
KERSTVAKANTIE 2005/2006 IN POONA:
JE DIEP VERBORGEN BOEDDHA NAAR DE OPPERVLAKTE HALEN.
Het leek me zo fijn om ook eens in het winterseizoen naar Poona te gaan. Ik heb tweemaal ervaring opgedaan met de moessontijd en beide keren waren heel speciaal geweest. Echter: moesson is moesson en de tweede keer had het wel zoveel geregend, dat het uiteindelijk niet meer onverdeeld plezierig was.
Er zijn in de moessontijd niet veel Europeanen in het Osho Meditation Resort aanwezig en al helemaal niet veel Nederlanders. Begin juli is het festival tijd, de gurupurnima wordt dan gevierd en dan komen er uit alle delen van India sannyasins naar het OMR. De tweemaal dat ik dit meemaakte, vond ik dit een heel intens gebeuren en heb er heel erg van genoten: de vele Indiase mensen in mijn nabijheid, de muziek, het Indiase eten dat geserveerd werd en de manier waarop het Resort er toen uit zag, helemaal in de stijl van het festival. Ik heb toen gewoon heel sterk beleefd, dat ik in India was en niet op een willekeurige andere plek, waar een Osho festival plaats vond.
KERSTVAKANTIE in PUNE
Omdat ik nu graag eens voor een andere ervaring wilde gaan, koos ik de kerstvakantie hiervoor uit, hoewel ik nu maar twee weken weg zou kunnen in plaats van de gebruikelijke vier weken.
En ik ging ook….omdat ik voelde, dat ik er helemaal aan toe was.
Het was hoog tijd voor mij om weer eens de intense en wervelende energie van het grote boeddhaveld door me heen te laten gaan.
Ik merkte, dat ‘de rek’ een beetje uit mijn leven was; vanwege hele kleine dingen kon ik irritatie voelen en er waren ook een aantal dingen die me gewoon niet meer schenen te raken.
Toen het besluit om naar het OMR in Poona te gaan eenmaal genomen was, wees de weg zich vanzelf. Je weet langzamerhand wat je voor een verblijf in Poona moet regelen en je weet ook, dat de dingen in India meestal anders werken dan we hier gewend zijn, maar dat het toch allemaal wel rond komt.
En nu zit ik hier in Poona dus al weer een dag of tien en ik ervaar duidelijk, dat deze periode inderdaad nogal verschilt van de moessontijd.
Je kunt in het winterseizoen veel buiten zijn, omdat het veelal droog weer is en ’s middags zelfs behoorlijk warm.
In het begin had ik niet in de gaten, hoe intens de middagzon hier is; zonnewarmte heb ik natuurlijk ook al weer een tijdje gemist. In deze zon zitten is lekker, maar op een gegeven moment ben je blij met de rijke schaduw van de prachtige bomen die hier staan.
Verder zijn er veel meer sannyasins in het OMR, onder wie heel veel Europeanen zijn.
In de white Robe is het vaak ‘opschuiven geblazen’, omdat er nog zoveel meer mensen naar binnen willen om deze spetterende viering mee te maken. Elke avond is er dan live muziek, met op zondag vaak een adembenemende bijdrage van de sannyasin violist uit Poona, en er zijn dan zoveel in het wit geklede, uitzinnig dansende mensen bijeen, dat de vonken er aan alle kanten afspatten.’Rinzai Zen Master’
Na het dansen en de stiltemeditatie, komt de lezing van Osho aan bod. De lezingenserie over de Zenmeesters wordt vertoond en de Zen meester Rinzai is aan de beurt. Rinzai is de Meester die met ‘shouts’ zijn discipelen probeerde te ontwaken.
Deze serie heet dan ook: Rinzai, Master of the Irrational oftewel Rinzai, Meester van het Irrationele. Hij gaat immers niet via de ratio te werk, hij probeert de ander niet met woorden te overtuigen.
Nee, hij gebruikt iets dat veel indringender en subtieler is. Hij wil door een kreet te slaken diep in het bewustzijn van de discipel doordringen.
Diep in ons verborgen zit de innerlijke Boeddha. En hij bevindt zich daar al jaren, misschien al wel eeuwen
lang.
De hedendaagse Zenmeester Osho is, onder andere door deze lezingenserie, bezig om ons bij onze innerlijke Boeddha te brengen.
Iedere avond doen we na de lezing en de gebruikelijke moppen, die ons via lachen tot ontspanning brengen, de gibberish meditatie.
In deze meditatie wordt alle mogelijke wartaal onbeperkt uit gebracht om de mind leeg te maken. Pas als die schoonmaak heeft plaats gevonden, kunnen we ons bewustzijn op de innerlijke Boeddha richten.’Rinzai Zen Master’
En Osho leidt ons daarbij; zijn woorden zijn als volgt: “Go inwards, move like an arrow to your Center; there, in the Center is your Buddha.”
En als we door deze ervaring dan (een glimp van) onze innerlijke Boeddha ervaren hebben, is het zaak om ons deze beleving goed bewust te blijven.
Namelijk, het is zo: met het ervaren van je innerlijke Boeddha laat je de beperking, die de mind geeft, achter je.
Van het gebonden zijn aan het DENKEN, kom je tot de vrijheid van het ZIJN. Een oneindige VRIJHEID levert het ontdekken van onze innerlijke Boeddha ons op. Maar het ontdekken ervan
alleen is niet genoeg. De Boeddha moet vanuit de diepte naar de oppervlakte worden gebracht. In ons dagelijks leven ‘moet’ te merken zijn, dat we Boeddha’s zijn. In heel ons handelen,
onze bewegingen, onze relaties en het contact met anderen moet onze Boeddha doorspelen.
Een Boeddha realiseert zich in het leven alledag
Pas dan ben je echt een Boeddha….als je hem in het leven van alledag kunt realiseren.
Tot nu toe was er in de wereld maar af en toe sprake van een enkele Boeddha, zoals Gautama the Buddha, Lao Tzu of Jezus.
Osho gaat met zijn intensieve werk voor een wereld vol Boeddha’s. “Alleen dan” zo zegt hij “kan de wereld blijven bestaan, ondanks de destructieve krachten die er bestaan. En dat niet alleen, de wereld zal voortbestaan, maar zij zal ook oneindig veel mooier worden door de aanwezigheid van zoveel Boeddha’s.”
De innerlijke Boeddha van mensen naar buiten brengen ziet Osho als zijn belangrijke taak en hij ziet, dat ook wij in dit werk van hem iets kunnen betekenen.
Wij ‘moeten’ ons best ervoor doen om onze eigen innerlijke Boeddha te realiseren, zodat die in ons leven in de wereld zichtbaar wordt. En ook bij het wakker schudden van anderen kunnen we een handje helpen.
Dus: ben je er klaar voor om eerst je innerlijke Boeddha te ontdekkern en die dan langzaamaan naar buiten te brengen????
Dan volgt hier eerst een mop die je doet lachen, waardoor je tot ontspanning komt. Vervolgens maak je jezelf helemaal schoon door de gibberish (alle mogelijke wartaal uiten die maar in je opkomt) te doen. En met een gericht bewustzijn kun je dan diep in jezelf doordringen, op zoek naar je innerlijke Boeddha.
Heb je die ervaren, dan volgt de uitdaging om hem in je dagelijkse leven naar buiten te brengen, zodat heel je handelen en omgang met anderen getuigt van je Boeddha natuur.’Rinzai Zen Master’
Hier komt de mop…
Een jongetje komt bij de beroemde kunstschilder Picasso en zegt: “Ik wil u iets bijzonders laten zien.” Hij duwt Picasso een tekenvel onder de neus en zegt: “Wat vindt u hiervan.?”
Picasso bekijkt het vel, fronst zijn wenkbrauwen en zegt dan: “Wat stelt het voor?”
Het jongetje haalt zijn schouders op: “Dat is wat de mensen u altijd vragen, bij uw schilderijen en dan geeft u geen antwoord.”
Picasso krabt zich achter het oor, want hij voelt zich lichtelijk aangevallen, en hij zegt: “Ja, daar heb je gelijk in, maar ik zie echt niet, wat het voorstelt, wat je me hier laat zien.”
“Goed dan.” antwoord het jongetje “Op dit papier kun je zien, dat een koe haar buik vol met gras heeft gegeten.”
“Okay.” zegt Picasso “Dat is mogelijk. Maar kun je me dan aanwijzen, waar die koe staat op het papier?”
“Nou” zegt het jongetje. “Dat is me ook een vraag van zo iemand als u! Die koe is natuurlijk al weg. Die heeft haar buikje rond gegeten en die is lekker naar huis toe. Waarom zou ze hier nog blijven?”
“Dat kan zijn” zegt Picasso “maar, waar is het gras dan te zien?”
“U lijkt niet erg slim te zijn. Dat gras is er niet meer, want dat heeft die koe opgegeten. Het viel er lekker in bij die koe. Dus, daar is niets meer van over. Daar heeft die koe wel voor gezorgd.”
Picasso schiet in de lach en moet bekennen, dat het jongetje hem te slim af is en hem duidelijk heeft afgetroefd.
Het tekenvel dat het jongetje hem liet zien was namelijk helemaal leeg, er was niets op geschilderd. Dus er was ook niets op te zien. Het jongetje had Picasso met zijn eigen handelwijze om de oren geslagen.
De Boeddha realiseren, naar buiten brengen in het dagelijks leven, is dit seizoen een belangrijk thema in het Osho Meditation Resort in Poona. Je ziet het, behalve aan de lezingenseries over de Zenmeesters, ook aan muziek die opnieuw en nu op CD is uitgebracht, zoals ‘Ten Thousand Buddha’s’ en ‘Buddha’s enjoying freedom’, prachtige meditatieve muziek die diep bij je binnen komen.’Rinzai Zen Master’
Dit is wat ik beleef tijdens mijn verblijf hier en natuurlijk nog veel meer…..
Maar ieder moet gewoon zelf naar het OMR komen en dan zelf proeven wat hier allemaal ’te halen’ en te delen is. Het is telkens anders en ieder haalt er het zijne of het hare uit.
Maar een ding staat voor mij vast: in het Osho Meditation Resort ontmoet je jezelf, zoals dat nergens anders ter wereld kan.’Rinzai Zen Master’