Leven wie ik ben
Het Oranje Meditatieboek is een klassieker van Osho die verschillende keren vertaald is, maar ook al weer heel snel was uitverkocht. De wereld snakt naar meditatie, ook al hebben de zoekers dat vaak zelf niet door.Vaak komt men eerst terecht bij hete hele esoterische gebeuren. En dat kan helpen. Maar niets is zo fundamenteel voor het vinden van levensgeluk als meditatie.
Naast Osho’s eigen actieve meditaties staat er je dagelijkse dingen in meditatie zien en ervaren. Dus: een 
kopje thee drinken, met heel veel aandacht. Volledig zijn in het drinken van je thee en er helemaal ‘bij’ zijn.
En nog veel meer van deze meditatiemogelijkheden.
“Gewoon ontspannen ademhalen… ..
Wanneer je maar tijd hebt, ontspan dan slechts voor een paar minuten je ademhalingssysteem, niets anders – het is niet nodig om het hele lichaam te ontspannen.
Zittend in de trein, het vliegtuig of de auto, zal niemand merken dat je hiermee bezig bent.
Ontspan gewoon het ademhalingssysteem.
Laat het worden zoals het op natuurlijke wijze functioneert. Sluit dan je ogen en zie de ademhaling naar binnen gaan, naar buiten gaan, naar binnen gaan. Concentreer je niet. Als je je concentreert, creëer je problemen, want dan raakt alles in de war. Als je je probeert te concentreren wanneer je in de auto zit, dan gaat het lawaai van de auto je storen en de persoon die naast je zit, wordt storend. Meditatie is geen concentratie. Het is eenvoudig bewustzijn. Je ontspant je gewoon en kijkt naar de ademhaling. In die waarneming, blijft niets buiten beschouwing. De auto is aan het hummen – perfect in orde, accepteer het. Het verkeer komt langs – dat is oke, het is onderdeel van het leven. Je medepassagier zit naast je te snurken, gewoon accepteren. Niets wordt afgewezen.”
Het Oranje Meditatieboek is waarschijnlijk moeilijk verkrijgbaar, maar mogelijk nog wel tweedehands via Boekhandel.
Review van het Oranje Meditatieboek
Wie kent niet Het Oranje Meditatieboek?
Het was een paperback, dat in de tachtiger jaren in allerlei boekwinkels lag. De kleur was natuurlijk oranje en Osho zat daar voorop in een soort van soefi-dracht.
Ja, hij zat daar als in uitnodigende houding om dit boek ter hand te nemen en je erin te verdiepen. En dat deed ik dus.
“Het was op een moment dat ik me een beetje “uit-getherapied” voelde. Ik had eerst trainingen gevolgd om dichter bij mijn gevoel, dichter bij mezelf te komen. En ik had daarna ook een opleiding gedaan. Vervolgens had ik vele boeken over groei verslonden en de aangereikte technieken op mezelf en ook op anderen (als ze dat wilden) uitgeprobeerd.
En ik hield steeds een gevoel van onvrede over.
Ik kon nu wel doorgaan mijn hele verleden uit te rafelen en mijn hedendaagse ervaringen te zien in het licht van het verleden, maar ik ging me er niet echt gelukkiger door voelen.
Relaties boeiden me ook niet echt meer. Ik had het gevoel dat ik steeds weer in dezelfde mechanismen terecht kwam.
Ik besefte dat er een groot stuk in mijn leven was, misschien wel alles, waar ik niet meer mee bezig wilde zijn, maar ik wilde er ook niet meer door gehinderd worden.
En als ik maar bleef ontrafelen, dan werd ik er wel door gehinderd.
Ik bleef doorzoeken in de boekhandel. Ik kwam de boeken van Osho (toen nog: Bhagwan) tegen.
En ik begon te bladeren en te lezen.
Wat stonden daar een eenvoudige dingen in; zo simpel kon het toch iet zijn?
Ik las: als je tot nu nog geen mens tegen was gekomen die je geliefde kon worden, dan is de tijd daar nog niet rijp voor.
Ik stond eigenlijk perplex van de eenvoud en toen ik het citaat tot me door had laten dringen, stond ik ook perplex van de waarheid ervan.
Wat ik toen nog niet begreep en wat hier heel duidelijk in zit, is de algehele overgave aan existence (het bestaan) die Osho heeft. Ik proefde iets in de woorden wat me heel veel rust gaf.
Ik stuitte ook op het Oranje Meditatieboek en ik moest wel lachen om de foto voorop. Ik wist dat Bhagwan een wetenschapper was en de wetenschappelijke wereld kende ik goed, maar dan zo te poseren, dat kende ik absoluut niet.
In het Oranje meditatieboek stond, ook weer heel simpel, dat je van alles een meditatie kunt maken. Heerlijk, dacht ik: eens een keer geen technieken of trucs, maar gewoon je dagelijkse dingen in meditatie zien en ervaren. Dus: een kopje thee drinken, met heel veel aandacht. Volledig zijn in het drinken van je thee en er helemaal ‘bij’ zijn.
Er wordt lachen als meditatie wordt beschreven, ja, al heel vroeg door Osho aangegeven: de ontspanning en de voorbereiding op het dieper in jezelf gaan. Nu hebben we al weer jaren de echte lachmeditatie die iedere sannyasin kent. En ook Osho’s jokes in de lezingen zijn bedoeld om los te laten, om door lachen diepere lagen in jezelf te bereiken.
Dansen als een boom staat erin. Dat dansen kun je buiten doen, tussen de echte bomen. Je kunt je dan steeds meer een voelen worden met de bomen.
Je kunt het ook binnen in je kamer doen en je dan voorstellen dat je als boom tussen de bomen danst en met ze versmelt.
Spiegelstaren; je zet een kaars voor de spiegel, maar zo, dat deze niet weerspiegeld wordt. Dan kijk je naar je eigen spiegelbeeld en je kijkt in je eigen ogen zonder te knipperen. Dat doe je elke dag 40 minuten. Binnen twee of drie dagen lukt het je om dit zonder knipperen te doen. En wat kun je dan na een paar dagen van spiegelstaren ontdekken?
Je ontdekt dat je gezicht verandert, je ziet eigenlijk telkens andere gezichten. Je onderbewuste komt boven en je vele gezichten openbaren zich. Het zijn gezichten van jou. Het zijn je maskers.
Als je deze meditatie blijft doen, dan zul je na een tijd merken, dat de spiegel leeg wordt.
Je kijkt in de spiegel en je ziet niet meer je gezicht, maar je ziet leegte.
Doe dan je ogen dicht, want dit is het moment. Je kunt een ontmoeting met je onbewuste hebben.
Zoals je hier nu zit ben je volkomen naakt. Je bent helemaal zoals je bent. Aan het voor de gek houden van jezelf is een einde gekomen.
Het Oranje Meditatieboek, de klassieker, is nu dus opnieuw uitgebracht.
En het is geheel in de sfeer van het nieuwe millennium: een handzaam gebonden boekje. Je neemt het zo mee in je koffertje naar het werk. De kleur is ook nu natuurlijk weer oranje, maar met mooie eigentijdse effecten. De kleur oranje is immers de kleur van de dageraad en symboliseert de Nieuwe Mens. En de Nieuwe Mens is iemand die mediteert. Eerst zal hij/zij meditatie als techniek beoefenen, maar uiteindelijk, zo zegt Osho, moet meditatie een onderstroom ven je dagelijks leven worden. Dan is het niet meer dat de nieuwe mens mediteert, maar dan kun je meer en meer zeggen: de nieuwe mens is meditatie.
Overal waar hij/zij gaat of staat zal de smaak en de geur van meditatie zich verspreiden. En als er meerdere mediterenden bij elkaar zijn, dan ontstaat er een sterke energie, want je krijgt een stukje Boeddha-veld.
De illustraties in dit boek zijn ook modern. Je ziet mensen die aan het mediteren zijn, actief, maar ook in stilte. Je ziet mensen die elkaar omhelzen. Immers, die ervaring kennen we allemaal: na meditatie is er zoveel te delen. Er staan plaatjes in van hoog opspattende golven, van de volle maan, van een prachtige avondlucht. Het zijn dingen die zich buiten ons afspelen, maar die door meditatie steeds meer ook een innerlijke ervaring kunnen worden.
Ik denk dat niemand dit Oranje meditatieboek kan missen. Het is zo goed om als basis te hebben als je andere mensen over meditatie wilt vertellen.
In mijn werk als lerares ben ik voorzichtig begonnen om in de klas over meditatie te praten.
Dat ging zo. De leerlingen komen binnen: “Juf, gaan we over stuf praten, over blowen, want dat hoort bij maatschappijleer!”
Ik probeer me professioneel op te stellen en ik zeg: ga eerst maar zitten. Dan zal ik jullie zeggen wat ik ervan vind en dan zal ik ook zeggen wat ik als alternatief heb.
“Wat is een alternatief?” na dit uitgelegd te hebben, begin ik te vertellen.
Dat stuf en blowen zaken buiten ons zijn om ons, tijdelijk, prettiger, minder gestrest en misschien wel extatisch te voelen, maar dat ik iets gevonden heb om dat geluksgevoel binnenin mezelf te vinden en dat dat niet tijdelijk is.
Een jongen kan het zich wel een beetje voorstellen. Hij blowt zelf en hij wil dat blijven doen, maar hij kan het zich wel een beetje indenken wat meditatie voor mij is.
“Juf, als u een keer met ons gaat blowen, gaan wij met u mediteren.”
Dat doe ik dus niet. Ik ga het Oranje Boek gebruiken om me nog meer de eenvoud van meditatie eigen te maken en dan kijk ik hoe ik meditatie in het lesgebeuren kan brengen. Ik heb van Osho geleerd dat als jezelf een stap naar Existence toe zet, Existence honderd stappen naar jou toe maakt. Dus, ik ben er van overtuigd dat ik hierin, vroeg of laat, een weg zal vinden. En het Oranje meditatieboek zal me daar zeker bij helpen.