Vrijheid toestaan, privacy respecteren & intelligentie voeden

‘Kinderen en Ouders’ is een boek over kinderen en opvoeding, waarin Osho o.a. zegt: neem het niet te serieus, anders verniel je het kind, wordt je ernst destructief. Doe het speels. Natuurlijk heb je een verantwoordelijkheid, maar neem dat heel speels op. En een kind heeft meer recht op privacy en vrijheid dan de ouders, omdat het aan het begin van zijn leven staat. Het heeft er recht op zichzelf te zijn.
Kinderen op te voeden is een bijzondere uitdaging, waarbij veel aspecten van de eigen persoonlijkheid en emoties betrokken zijn. Dingen waarmee we zelf zijn opgegroeid of waaraan we waarde hechten, passen vaak niet meer in de zich snel ontwikkelende maatschappij, maar toch willen we onze kinderen een goede start in hun toekomst meegeven.
Dit boekje biedt geen eenvoudig ABC voor deze gecompliceerde opgave, maar wel een aantal gedachtesprongen om te helpen eens een andere blik op onze opvoeding te werpen. Een paar eenvoudige meditatietechniekjes zoals samen te lachten, te dansen, of eens lekker op een kussen te meppen, ronden deze handleiding af.
“Ieder kind wordt intelligent geboren, helder, schoon, maar dan beginnen we het onder allerlei rommel te bedelven. Een kind heeft behoefte aan onbegrensde privacy, en ouders zouden alleen iets moeten doen om hem te helpen, niet om in te grijpen. Hij zou dingen moeten mogen doen of laten.
Ouders zouden alleen op moeten letten dat hij zichzelf of anderen geen schade berokkent – dat is genoeg. Al het andere is vreselijk.” Osho, ‘Kinderen en Ouders’.

Het boek is niet gemakkelijk verkrijgbaar, mogelijk tweedehands in de Boekhandel.

Review van ‘Kinderen en Ouders’

Kinder-coaching is een van de nieuwste ontwikkelingen die zich de laatste tijd op het gebied van coachen hebben voorgedaan.
Het lijkt het meest natuurlijke te zijn wat er is: een kind krijgen en dat vervolgens opvoeden. Maar de ervaring leert, dat het bepaald een kunst is die je je eigen kunt maken om een kind zich tot het unieke individu te laten ontwikkelen die het in potentie is. En gezien de problematiek die er bij mensen heerst en die bij nader onderzoek vaak blijkt voort te komen uit de kindertijd, gaat er nogal eens het een en ander mis.
Zonder hierbij met een beschuldigende vinger te wijzen naar wie er indertijd fout zat, kan hier lering uit getrokken worden. En die bestaat eruit, dat ouders al in vroegtijdig stadium bereid zijn om te groeien in bewustzijn bij de begeleiding van hun kind. De bereidheid om visie en aanpak bij te stellen op basis hiervan, getuigt van wijsheid om bestaande inzichten in te ruilen voor betere.

Een goede ondersteuning bij de begeleiding van kinderen biedt het onlangs uitgekomen boek ‘Kinderen en Ouders’ van Osho. Hij heeft regelmatig gewezen op de grote onvrijheid van kinderen doordat ze zo afhankelijk van volwassenen zijn. Om te ontvangen wat ze nodig hebben of graag willen hebben, zijn ze geneigd om zich aan te passen en daardoor wordt het unieke individuele al snel de kop ingedrukt. Het is daarom erg bruikbaar, dat er in dit boekje meditatietechniekjes opgenomen zijn die speciaal voor kinderen van toepassing zijn. Een variatie op de welbekende lachmeditatie, toegespitst op het gebruik bij kinderen, is bijvoorbeeld een hele aanstekelijke techniek.

Kinderen lachen over het algemeen graag en veel, het is bij hen nog op een veel natuurlijker wijze beschikbaar. En als een kind lacht, doet hij dat in totaliteit: je ziet zijn lach uitgedrukt in elk deeltje van zijn lichaam. Het is een genot om naar te kijken hoe een kind van zijn hoofd tot in zijn tenen aan het lachen is.

De visie die Osho weergeeft ten aanzien van de begeleiding van kinderen, kan in een notendop weergegeven worden door: het toestaan van vrijheid, respect hebben voor privacy en het voeden van de intelligentie.
Een kind staat aan het begin van zijn leven en veel dingen die voor een volwassen persoon vanzelfsprekend zijn, moeten voor hem nog gaan ontstaan. Een opvoeder heeft bijvoorbeeld inmiddels in zijn bestaan bevochten, dat hij een zekere privacy heeft. Die wordt hem vanzelf verleend of anders weet hij erom te vragen of deze zelfs op te eisen. Maar bij een kind is dat niet het geval en daarom wordt er gemakkelijk over zijn recht op privacy heen gewalst. Vanuit dit oogpunt kan gesteld worden, dat kinderen automatisch een groter recht op privacy moet worden verleend. Het kind is nog in de groei, lichamelijk en psychisch en ‘alles wat groeien moet, heeft privacy nodig’ geeft Osho aan.
De grondtoon die er bij deze opvoedingshandleiding heerst, is: ga speels om met het kind en wees daarom niet te serieus. De ernst die je eventueel tentoonspreidt, dringt het kind binnen en er kunnen daardoor dingen in de knel komen.
Stel wat je voor het kind doet niet te centraal, want dat kan een verplichting voor hem scheppen. Je hebt ook je eigen leven; geniet daar gewoon van, want jouw leven krijgt een speciale geur door het kind.

Het kind goed opvoeden heeft verstrekkende gevolgen. In de eerste plaats heeft het meer kans om tot een gelukkig mens op te groeien. Daarnaast is het zo, dat het kind aan de basis van de toekomstige mensheid staat. Daarom: als kinderen verkeerd opgevoed worden, gaat de hele mensheid de verkeerde kant op.
Een gehoorzaam kind is prettig voor de ouders, maar scherpt niet zijn intelligentie aan. Grootse mensen als Jezus en Boeddha, die van veel betekenis zijn voor de mensheid, waren in hun jeugd verre van gehoorzaam. Gun een kind zijn eigen weg te vinden en op avontuur uit te gaan: zo leert hij om zijn eigen keuzes te maken. Want voordat je het weet, heb je hem geconditioneerd en is hij zo ingekapseld, dat er van eigen keuze geen sprake meer is.’Kinderen en Ouders’

Geef het kind de vrijheid om zijn eigen individualiteit te ontwikkelen, vertrouw dit aan hem toe, zonder telkens als controlerende instantie aanwezig te zijn.

‘Kinderen zijn nieuwe uitgaven van bewustzijn. Ze zijn de verse intrede van de goddelijkheid in het leven. Wees respectvol en begripvol naar hen toe.’ ‘Kinderen en Ouders’
Als jij er op uit bent om het kind te begrijpen, zal het ook jou leren begrijpen.
Je kunt ze, zonder precies te vertellen wat goed en wat niet goed is, de juiste middelen geven om te ontdekken wat goed is in een bepaalde situatie. Daardoor werk je eraan mee, dat ze intelligenter worden, meer alert en bewust.
Kinderen zijn heel goed in staat om respons te geven. Je kunt het kind heel veel vrijheid geven en van alles toelaten, maar je kunt ook heel goed aangeven dat je soms niet gestoord wilt worden. Vanuit de vrijheid die hij krijgt, zal hij dit begrijpen.
Kinderen brengen frisheid in de wereld. Ze zien de dingen anders dan volwassenen en dat is alleszins het genieten waard.
‘Ik wil nu dat het stil is’ zei de leraar ‘ zo stil, dat je een speld kunt horen vallen.’
Een diepe stilte daalde op het klaslokaal neer. Na ongeveer twee minuten schreeuwde een gekwelde stem achterin: ‘In vredesnaam, laat hem vallen!’
‘Kinderen en Ouders’, Osho Publikaties, ISBN 978-90-5980-121-9

Uit hoofdstuk 1 van Kinderen en Ouders

“Gewoon een kind ter wereld brengen is één ding – moeder te zijn is iets totaal anders. Iedere vrouw kan een kind ter wereld brengen, dat is iets heel eenvoudigs. Maar een moeder te zijn is een grote kunst en vraagt diep begrip.

Je schept een menselijk wezen, en dat is de grootste schepping mogelijk! Een schilder schildert een schilderij, en dat noemen we grote kunst. Picasso – we noemen hem een groot kunstenaar. Maar wat te zeggen van de moeder die Picasso geschapen heeft? Een dichter schrijft prachtige gedichten, maar wat te zeggen van de moeder die Shakespeare geschapen heeft? We vinden moeders niet de meest creatieve mensen ter wereld, en dat is een van de oorzaken waarom zoveel vrouwen geen grote schilders of schrijvers zijn. Dat hoeven ze niet, ze kunnen geweldige moeders zijn. Waarom probeert de man een groot wetenschapper te worden, een dichter, een schilder, het een of ander? Hij is jaloers op vrouwen, hij kan geen kinderen krijgen, hij voelt zich impotent. ‘Kinderen en Ouders’

Sigmund Freud heeft het vaak over penisnijd gehad, over dat vrouwen jaloers zijn omdat ze geen penis hebben. Wel, dat is totaal onbelangrijk, absurd. Stel je voor dat er een vrouwelijke Sigmund Freud zou zijn geboren, die erover begint dat mannen last van borstnijd zouden hebben, omdat ze geen borsten hebben.

Maar een ding is zeker: diep van binnen voelt een man zich altijd jaloers omdat hij geen kinderen krijgen kan, omdat hij geen nieuw leven in zich dragen kan, dat hij geen leven kan reproduceren. En als substituut schildert hij, maakt hij beelden, schrijft hij poëzie, componeert hij muziek; hij landt op de maan, beklimt de Mount Everest. Hij wil op zijn minst zijn vrouw laten zien dat ‘ik ook wat kan,’ anders voelt hij zich impotent. En vergeleken met wat een vrouw kan, ziet hij er wat kinderlijk uit, wat toevallig. Zijn werk heeft niet veel om het lijf: een kind geboren laten worden, hij brengt het proces alleen maar op gang. Een eenvoudige injectie volbrengt dat, dat is niet zo’n klus.

De vrouw maakt eerst die negen maanden van pijn en extase mee, en dan is het werk nog niet klaar! In feite begint het werk, het echte werk dan pas – als het kind geboren is. En het kind geeft opnieuw een frisse toon aan het leven. Elk kind is een wilde, een barbaar, en nu moet de moeder het kind beschaving bijbrengen. Denk eraan: ieder kind is een wilde, een wild dier, en de moeder moet hem cultuur bijbrengen, moet hem een manier van leven bijbrengen, een menselijke manier, en dat is een hele klus.

Als moeder moet je je bewust zijn dat – dat je werk nog niet klaar is, het is pas begonnen. Doe het met plezier! Je schept iets ontzettends waardevols – je vormt een leven, je beschermt een leven. Dit is het soort werk waarvoor geen opoffering te groot is, iedere opoffering kan en moet gemaakt worden. Dat is één.

Het tweede is: neem het niet te serieus, ander verniel je het kind, wordt je ernst destructief. Doe het speels.”

Dit is waarmee je je voordeel kunt doen uit ‘Kinderen en Ouders’.