Finger Pointing to the Moon

Talks on the Adhyatma Upanishad

These seventeen talks on the Adhyatma Upanishad were given at a meditation camp at Mount Abu, Rajasthan. Of the Upanishads, Osho says, “They are not religious scriptures. They are poetic expressions of those who have known.”

Sitting at the Feet of the Master

They are not Hindu, they are not Buddhist, they are not Jaina; they don’t belong to any religion. They are the experiences of individuals sitting at the feet of their master – and when the experience overwhelmed them they danced, they sang, they uttered strange statements. And these were not made by their minds; it was almost as if they were just hollow bamboos. Existence has made them flutes; it was existence itself singing a song. That’s why no Upanishad carries the name of its writer.”

Encounter with Spirituality

“This Upanishad is a direct encounter with spirituality. There are no doctrines in it; there are only experiences of the fulfilled ones. In it there is no discussion of that which is born out of curiosity or inquisitiveness, no. In it there are hints to those who are full of longing for liberation from those who have already attained liberation.”

Over de Adhyatma Upanishad

Het boek Finger Pointing to the Moon bevat 17 lezingen die Osho tijdens een meditatie camp in Finger pointing to the MoonMount Abu gehouden heeft. Hij behandelt daarin de Adhyatma Upanishad. En hij zegt daarover: “Het zijn geen theologische geschriften. Het zijn de dichterlijke uitingen van de mensen die weten. Ze zijn tot stand gekomen doordat mensen stil aan de voeten van een Meester zaten. En overweldigd door deze ervaring, begonnen ze te zingen, te dansen en kreten te slaken.
Ze waren slechts een holle bamboe waardoor de fluit van het Bestaan zijn klank kon laten horen.
En daarom zijn er ook geen namen van de schrijvers bekend.
Wijsheid kan op vele manieren worden uitgedrukt, niet door religieuze boeken maar door inzicht dat als een vinger die naar de maan wijst.

DIRECTE CONFRONTATIE MET SPIRITUALITEIT

‘Deze Upanishad’ zegt Osho ‘is een directe confrontatie met spiritualiteit. Hij bevat geen leerstellingen; hij bestaat alleen uit ervaringen van degene die in de staat van vervulling waren. Er staat niet iets in besproken
dat uit nieuwsgierigheid of weetlust ontstaan is, nee.
In deze Upanishad zitten hints voor hen die vol verlangen zijn naar bevrijding, afkomstig van hen die bevrijding bereikt hebben.’
 
Deze 17 toespraken van Osho zijn een waardevolle gids voor hen die de zoektocht naar binnen zijn begonnen om antwoord te krijgen op de raadselen van het menselijk bestaan. Religie is voor Osho niet een kwestie van gebed en devotie, maar van een diep verlangen zich te bevrijden van de boeien van alledag die de zoeker op het pad naar verlichting kan brengen. Als men deze staat van kaivalya bereikt, het gebied van waarheid en eeuwig geluk, die voorbij mind en spreken ligt, wordt men één met het goddelijke in zichzelf. Dan komt men tot het ware weten en het echte meesterschap over het zelf. 
 
ECHT LUISTEREN
 
‘Door naar dit onderricht van de meester te luisteren, raakte de discipel verlicht….’ geeft Osho aan en hij gaat verder dat dit voor ons onmogelijk lijkt, want hoe kan men verlicht raken door alleen maar te luisteren? Onze 
logische mind kan dit niet begrijpen. Als er echt luisteren plaatsgevonden heeft, is het niet onmogelijk, stelt Osho. Maar omdat wij niet weten hoe we moeten luisteren, lijkt het ons onmogelijk.
 
VERTROUWEN versus TWIJFEL
 
Dan volgt een interessante vaststelling over het verschil tussen de tijd dat de Upanishads ontstonden en het huidige tijdstip waarin de wetenschap domineert. Ten tijde van het ontstaan ven de Upanishads voerde ‘vertrouwen’ de boventoon. Heden ten dage is er voornamelijk sprake van ’twijfel’. Twijfel is de basis van wetenschappelijke onderzoek. In die zin heeft de menselijke mind een revolutionaire verandering ondergaan, van vol vertrouwen naar vol twijfel. 
Dit inzicht is waardevol, omdat we hierdoor kunnen begrijpen welke hindernis zich voordoet op het spirituelen pad.

Het boek Finger Pointing to the Moon is niet gemakkelijk verkrijgbaar, mogelijk tweedehands bij de Boekhandel of via internet.

Impression of Finger Pointing to the Moon

Finger Pointing to the MoonIn Finger Pointing to the Moon: Talks on the Adhyatma Upanishad Osho draws on the ancient wisdom of this Upanishad to reflect on God, religion and the liberation of the self. Religion for him is not worship, devotion and prayer, but mumuksha, the deep longing for freedom from the fetters of everyday life that can lead a seeker on the path to enlightenment. When one reaches this state of kaivalya, the abode of truth and eternal bliss beyond mind and speech, one becomes unified with the God within oneself. Then one achieves true knowledge and true mastery over the self. These seventeen talks that Osho delivered at Mount Abu, Rajasthan, make this book a truly enriching guide for those seeking to look within and find answers to the enigmas of human existence.
In this beautiful series on the seeds of wisdom, the Upanishads, OSHO says, ‘This Upanishad is a direct encounter with spirituality. There are no doctrines in it; there are only experiences of the fulfilled ones… In it there is no discussion of that which is born out of curiosity or inquisitiveness, no. In it there are hints to those who are full of longing for liberation from those who have already attained liberation’es of the fulfilled ones. In it there is no discussion of that which is born out of curiosity or inquisitiveness, no. In it there are hints to those who are full of longing for liberation from those who have already attained liberation.”

Chapter 11:
“Listening to these teachings from the master, the disciple became enlightened…
What is stated in this sutra is not only difficult to understand, it may appear impossible to us. How can one become enlightened just by listening? Our logical minds cannot understand it. If listening has really happened it is not impossible, but because we do not know how to listen, it appears impossible that just by listening the disciple became enlightened.
“Let us first understand this before we enter into the sutra. There is one fundamental difference between the present era of science and the era when the Upanishads were born. In those days when the Upanishads wFinger Pointing to the Moonere born the basis of the mind was trust. Now the basis of the mind is doubt. In those days trust was as natural as doubt is natural today. The mind has undergone a revolutionary change. With the birth of science, doubt has gained a sort of dignity. Why? Because science is born out of doubt.
“Science only doubts. Right doubt is the key for the development of science. Scientific facts can be discovered only if one goes on doubting. Doubt is a process of discovering the truths of science.
“When the discoveries of science started becoming useful to man, when it spread all over from the smallest needle to the atom bomb, science started acquiring prestige. And when it became impossible for man to live without science and science began to win in all fields and its victory flag began to flutter in the material world, naturally doubt also acquired prestige, because science is born out of doubt.” Osho

Previous: The Fish in the Sea is not Thirsty
Next: First in the Morning Last in the Evening