Osho talks on Hassidism

Osho speaks on classic Hasidic stories compiled by the Jewish philosopher, Martin Buber, a work Osho calls a tremendous service for seekers, adding that what D.T. Suzuki did for Zen, Buber has done for Hasidism.

These tales, small stories, have such a flavor. It is different from Zen, it is also different from Sufism. The Hasid loves, laughs, dances. His religion is not of celibacy, but of creation.

The book is full of lighthearted wisdom, as Osho adds a few of his own stories as well, saying that his jokes are not ordinary jokes.

Talks on Hassidism

‘The True Sage’ bevat talks over het Hassidisme, en specifieke richting in het Joodse geloof die meer leven bevestigend is. Ondanks alle starheid en rechtlijnigheid van de voortrekkers in gevestigde religies, heeft zich toch af en toe een fris stroompje kunnen ontwikkelen. In het joodse geloof is dat het Hassidisme geworden.
In die stroming kon gelachen worden en dat merken we maar al te goed als we dit boek gaan lezen.
Veel vragen worden er in dit boek beantwoord. Vragen die je Osho mogelijk wel vaker hebt horen beantwoorden. Maar toch vind je er altijd wel weer een aanwijzing in voor een meer bewust leven.
En er staan erg mooie verhalen uit het Hassidisme in dit boek, die Osho dan becommentarieert. Lees bijvoorbeeld het verhaal eens over het zoontje van een rabbi.

Het boek The True Sage is niet gemakkelijk te inden, wellicht tweedehands bij de Boekhandel of via internet.

Review van het boek The True Sage

Als er een boek van Osho is dat een complete metamorfose heeft ondergaan in de herdruk, is het The True Sage.
De eerste druk dateert uit 1976 en Osho is daarop afgebeeld met een fraaie oosterse hoofdtooi. Het geeft een gewijde indruk zoals zijn foto op het boek prijkt, stil en meditatief. Ik houd nog steeds heel erg van die foto.
Hij hangt in mijn massagekamer en geeft daar een serene sfeer.
En in 2001, dus 25 jaar later, is er een uitbundige herdruk van The True Sage verschenen. Het is een lust voor het oog en je wordt er vrolijk van als je het beeld van de nieuwe cover in je opneemt.

Een en al bontgekleurde bloem zie je en in het midden een uitbundig lachende Osho.
Er komt iets wilds en iets wat totaal bloeit op je af, als je je hart in deze prent laat zinken.
En dan is de band van het boek daarnaast ook nog eens fel oranje van kleur met gouden letters.
En is het gek dat deze cover zo is? Totaal niet! Het gaat hier toch om de bloeiende richting van het Joodse geloof, over het Hassidisme. Het is de richting die leeft, die frisse waterstromen brengt.

Want, Osho laat zich over het algemeen zeer kritisch uit over religieuze stromingen, of dat nu het christendom is, de islam of de hindoe religie….het zijn allemaal godsdiensten die het leven ontkennen.
De sfeer daarin geeft niets dan lange gezichten, theoretiseren, geboden en verboden. Wat heb je eraan?
Het geeft je niet je ware gezicht en de mensen worden er dus niet gelukkig van. Integendeel, als je aan zo’n religie verslingerd raakt, loop je het leven absoluut mis!
Maar ondanks alle starheid en rechtlijnigheid van de voortrekkers in deze godsdiensten, heeft zich toch af en
toe een fris stroompje kunnen ontwikkelen.
In het joodse geloof is dat het Hassidisme geworden.

In die stroming kon gelachen worden en dat merken we maar al te goed als we dit boek gaan lezen. Want we stuiten dan spoedig op de volgende grap.
Er kwam een Jood naar de synagoge met een dode kat en hij vertelde aan de rabbi dat hij die op de Joodse begraafplaats wilde begraven.
De rabbi was in alle staten, toen hij dit hoorde.
Hij zei: “Wat! Jij een echte Jood wilt een vuile dode kat begraven in gewijde grond? Nee, dat gebeurt niet, onder geen voorwaarde!”
De man stond op en zei, “Dan zal ik je niet de tienduizend pond kunnen geven die de kat in het testament heeft nagelaten.”
Plotseling sprong de rabbi op en hij zei, “Wacht even – ga er niet zomaar vandoor! Dwaas die je bent! Waarom heb je mij niet eerder gezegd dat de kat een Jood was?”

Veel vragen worden er in dit boek beantwoord. Vragen die je Osho mogelijk wel vaker hebt horen beantwoorden. Maar toch vind ik het steeds weer goed om zo’n antwoord
diep tot me door te laten dringen.
Dat is bijvoorbeeld het geval bij de volgende vraag van een sannyasin.
Geliefde Osho, Do you love me?

Het antwoord van Osho is: Nee, absoluut niet….want ik doe gewoon niet iets! Als je mijn liefde voelt is dat niet omdat ik van jou houd, maar het is omdat ik liefde ben.
Het is net als bij een bloem die open gaat en waarvan de geur zich verspreidt – niet dat de bloem iets doet om deze te verspreiden, niet dat de bloem hier ook maar
de minste moeite voor doet, niet dat de bloem omdat jij langs kwam op sprong en jou haar geur toewierp -nee. Zelfs als er niemand voorbij zou komen, zou de geur zich
daar verspreiden; de bloem zou het lege pad vullen met haar geur. Het is geen gerichte actie, er is geen inspanning. Het is eenvoudig zo: de bloem bloeit en ze verspreidt haar geur.
Als jij je diepste kern bereikt, gaat er liefde stromen. Liefde is de geur.

Maar wat jij liefde noemt is geen liefde. Wat jij liefde noemt kan van alles zijn, maar het is geen liefde. Het kan seks zijn, lust of eenzaamheid, bezitterigheid of afhankelijkheid,
maar het is geen liefde.
Liefde is niet bezitterig. Liefde heeft niets met iemand anders te maken. Liefde is je staat van zijn.
Als ik dit voor de zoveelste keer lees, vind ik dit weer zo mooi. En tegelijkertijd bedenk ik: daar ga je dan met je voorkeuren en afkeuren. Liefde zij….af en toe misschien,
maar ook zo vaak niet!
Het is goed om dit weer te lezen en in te zien dat meditatie nooit voorbij is. Het is nooit genoeg en ook nooit teveel. Gewoon doorgaan, want waar je gisteren met je meditatie
stopte, pak je vandaag de draad weer op. En zo ontstaat er een klimaat van meditatie. En dat is wel het minste dat wij de wereld kunnen proberen te geven, aangezien we
zelf zo bevoorrecht zijn om van een levende Meester meditatie meegekregen te hebben.

Er staan erg mooie verhalen uit het Hassidisme in dit boek, die Osho dan becommentarieert. Lees bijvoorbeeld het verhaal eens over het zoontje van een rabbi. Hij had een
andere rabbi zien en horen bidden en was verbaasd over de rust waarmee dit gebed werd uitgesproken. De jongen rende vol verbazing naar zijn vader en vroeg hem hoe het
mogelijk was dat een rabbi zo zonder vuur en extase zijn gebeden zei. De vader van de jongen zei: “Iemand die slecht kan zwemmen spartelt uit alle macht rond om boven
water te blijven. De perfecte zwemmer rust op het water en dat draagt hem”
Lees hoe Osho dit verhaal uitwerkt en er dan ook nog enkele andere fraaie Hassidische verhalen aan koppelt.

In feite, zegt Osho, heeft religie niets met de bekende rituelen te maken, zoals elke dag in de heilige geschriften lezen of vaak naar een kerk gaan.

Religie betekent vanuit je essentie en in volkomen oprechtheid leven, echt zijn.

The True Sage

En bedenk wel, zo gaat hij verder, hoe goed je ook denkt te kunnen liegen, in feite is liegen niet mogelijk, want een leugen is een leugen.
Diep in jezelf weet je dat het een leugen is.
Je kunt spelen dat je het niet weet, maar dan zal het spelletje een vingerwijzing zijn. En je kunt niet liegen tegen iemand die echt kan zien, die bewust is,
want die zal door de leugen heen kijken.
Dat was ook zo bij Mulla Nasuddin. Er liep een rechtszaak tegen hem.
Er was een vrouw die Mulla Nasruddin aanklaagde.
Ze claimde dat zij een kind van hem had. En Mulla ontkende dit heftig voor het gerechtshof.
Uiteindelijk begon de rechter hem te ondervragen – hij vroeg, “Zeg mij eens – heb je met deze vrouw geslapen, Nasruddin?”

Nasruddin zei, “Absoluut niet, edelachtbare – ik heb nog geen dutje met haar gedaan!”
Leugens kunnen je geen echte vreugde brengen, alleen schijnvreugde.
Niet voor niets is er de mantra sat-chit-anand.
De betekenis van deze mantra komt er op neer dat als je vanuit waarheid leeft, oprecht bent, dat er dan geluk zal zijn. En het is geen geluk dat van buitenaf bepaald wordt.
Het is geluk dat deel uit maakt van je ware wezen.
The True Sage is een van binnen en van buiten bloemrijk boek.

Impression of the True Sage

“Religion is not a goal; it is a revelation. Religion is not a desire; it is a reality. Just a little turning is needed and I say: “Just a little”– and everything becomes possible. Life becomes possible. Otherwise you will live empty and waiting.
“Don’t be the vagabonds of Samuel Beckett’s play, Waiting For Godot. As it is you have already waited long. Now be finished with it!
“Start living! Why wait? For whom are you waiting? Who is this Godot anyhow?
“This moment, the whole existence crosses you. This moment, all that is in this existence culminates in you. This moment you are a crescendo. Delight in it. If you can understand that you are the goal then it will be very simple to understand this small anecdote – very significant and penetrating.
“You are the goal. You are the way. You are the light. You are the whole. That is the meaning when we say: ‘You are holy.’
“If you have come to me, remember, let me be just an encouragement, an encouragement to lead you to yourself. Allow me and help me so that I can throw you back to your own innermost being. That is the meaning of a master. A master helps you to be yourself.
“I have no pattern to give you, no values, no morality. I have only freedom to give to you so that you can flower and you can become a lotus, And life eternal.” Osho