Trusting Oneself and the Other

INTIMACY: Hit-and-run relationships are common in a society that has grown more rootless, less tied to traditional family structures, and more accepting of casual sex. But at the same time, there arises an undercurrent of feeling that something is missing – a quality of intimacy.

In this gentle and compassionate guide Osho takes the reader step-by-step through what makes people afraid of intimacy, how to encounter those fears and go beyond them, and what they can do to nourish themselves and their relationships to support more openess and trust.

Trusting Oneself and the Other

Het boek Intimacy maakt deel uit van de serie ‘Insights for a New Way of Living’.
Zelfkennis ontwikkelen we alleen als we diep in ons binnenste kunnen zijn. En dat inzicht wordt door Osho op de volgende heldere en voor mij toch weer verrassende manier uiteengezet.
Normaal gesproken is dat wat we over onszelf weten, niet meer dan de mening van een ander. Een ander zegt: “Je bent een aardig mens” en we geloven dat we aardig zijn. Of iemand vertelt je: “Wat ben je toch mooi!” en dan gaan we er vanuit, dat we mooi zijn.
Ook in negatieve zin gebeurt dat. “Je bent kortzichtig” zegt een collega. Of in een winkel zegt men: “U bent ongeduldig” En ook die etiketten komen bij je verzameling van zogenaamde zelfinzichten. Want: dat zijn geen zelfinzichten. Het zijn de oppervlakkige meningen van een ander waarmee wij ons identificeren.

Het boek ‘Intimacy’ is verkrijgbaar bij de Boekhandel.

Review van het boek Intimacy

Wat is de aantrekkingskracht van Osho’s boeken?
Wat maakt dat ik telkens, vrijwel zonder een moment van aarzeling elke nieuwe uitgave, meestal een reprint, meteen aanschaf?Het zijn zeker niet de woorden alleen. Hoeveel van Osho’s inzichten heb ik al niet via geschreven test tot mij genomen?

Dus, ik kom vaak bekende dingen tegen. En als ik die ontdek, zeg dan ook in mezelf: oh ja, dat is dat mechanisme of dat is dat verschijnsel in het gedrag van mensen of dat is die conditionering in mijn gevoelsleven. Maar ook kom ik vrijwel altijd nieuwe dingen tegen, of inzichten waarvan de diepte me voordien ontgaan is.
Want wat lees ik hier in het boek Intimacy van Osho, een compilatie die verschenen is bij St. Martin’s Griffin? Zelfkennis ontwikkelen we alleen als we diep in ons binnenste kunnen zijn.

En dat inzicht wordt door Osho op de volgende heldere en voor mij toch weer verrassende manier uiteengezet. Normaal gesproken is dat wat we over onszelf weten niet meer dan de mening van een ander. Een ander zegt: “Je bent een aardig mens” en we geloven dat we aardig zijn. Of iemand vertelt je: “Wat ben je toch mooi!” en dan gaan we er vanuit, dat we mooi zijn.
Ook in negatieve zin gebeurt dat. “Je bent kortzichtig” zegt een collega. Of in een winkel zegt men: “U bent ongeduldig” En ook die etiketten komen bij je verzameling van zogenaamde zelfinzichten.Want: dat zijn geen zelfinzichten. Het zijn de oppervlakkige meningen van een ander waarmee wij ons identificeren. En al die meningen worden dan onze identiteit. Kortom: het zelfinzicht dat wij hebben, is niets meer dan een verzameling uitspraken die anderen over ons gedaan hebben.

“En”, zo zegt Osho “dat inzicht is volkomen vals, het is onwaar. Niemand kan weten hoe jij bent; dat kan alleen jijzelf. Anderen kennen alleen aspecten van jou en die aspecten zijn dan ook nog zeer oppervlakkig.

Zij kennen alleen je stemmingen, je uitingen die je op een bepaald moment prijs geeft. Maar anderen kunnen onmogelijk in jouw wezen doordringen. Zelfs een geliefde kan niet in jouw binnenste kern komen. In je kern ben je volkomen alleen en juist daar kom je te weten wie je werkelijk bent.”

En dan gaat hij verder met uit te leggen, dat dit een gek makende situatie is, waarin de meeste mensen hun hele leven gevangen blijven. Mensen leven geheel overeenkomstig de meningen van anderen. En ze worden hierdoor totaal afhankelijk van anderen. En daarom zijn mensen ook zo bang voor de mening van een ander.

Als de ander zegt, dat ze slecht zijn, dan worden ze slecht. Als een ander jou gaat veroordelen, begin je jezelf te veroordelen. En omdat je zo afhankelijk bent van de opvattingen van de ander, ga je je daar voortdurend bij aanpassen. En zo word je tot slaaf. Er treedt een subtiele manier van slavernij op.
Als je bekend wilt staan als goed, als waardevol en als intelligent, dan moet je telkens compromissen sluiten met diegene van wiens mening je afhankelijk bent. En een ander vindt weer iets anders van jou: er is een veelheid van meningen die je mind gaat voeden. Daar zijn dan meningen bij die elkaar tegenspreken. Dus, dat zaait aardig wat verwarring in jou. De een zegt, dat je fijngevoelig bent en de ander zegt, dat je grof bent.

Welke mening moet je nu kiezen? Ben je inderdaad iemand met een subtiele benadering of ben je maar een grof persoon en gedraag je je regelmatig bij het botte af?
Dus: je raakt hierdoor verdeeld. En je wordt onzeker over wie je nu eigenlijk bent…….je gaat alsmaar heen en weer. En het is in feite heel ingewikkeld, want er zijn duizenden mensen om je heen. Je staat met veel mensen in contact en ieder stopt weer zijn idee in jouw mind. En niemand kent je echt, zelfs jijzelf kent jezelf niet, dus deze hele verzameling meningen wordt binnen in jou een grote warboel.

Dit is een situatie die gekte laat ontstaan. Je hebt binnen in je heel veel stemmen. En als je gaat vragen wie je bent, zul je dus vele antwoorden krijgen. Die antwoorden zijn de meningen van mensen die je vroeger hebt gekend en van mensen die je nu kent. De meningen van ouders, leraren, en allerlei betweters hebben zich in je vastgezet.
En daar ga je de mist in. Want dit is geen zelfkennis. Dit is: gebrek aan zelfkennis.
Maar omdat je afhankelijk bent van anderen, ben je bang om alleen te zijn. Want op het moment dat je helemaal in je eentje bent, word je panisch dat je jezelf zult kwijt raken.
En, in de eerste plaats is het zo: je ‘hebt’ je jezelf niet eens. Maar goed, dat wat je op basis van andermans meningen van jezelf hebt gemaakt, moet je bereid zijn om achter je te laten. ‘Intimacy’.

Daarom is het angstaanjagend om bij jezelf naar binnen te gaan. Hoe dieper je naar binnen gaat, des te minder blijk je jezelf te kennen. Dus het is in feite zo: als je zelfkennis wilt krijgen, zul je eerst alle meningen over jezelf moeten laten varen, want anders gebeurt er niets.
En natuurlijk zal er een kloof zijn; er zal een soort van niets ontstaan. Je zult een nul zijn. Je zult je totaal verloren voelen, want alles wat je weet is niet relevant meer en dat wat wel van belang is, weet je nog niet.

Dit noemen Christenen wel “de donkere nacht van de ziel”. Daar moet je doorheen; dat kan gewoon iet anders. En als je er eenmaal doorheen bent, dan breekt de dageraad aan. De zon komt op en voor het eerst kom je te weten wie je echt bent. Als de eerste zonnestraal er is, is alles volbracht. Bij het eerste getjilp van de vogels in de vroege morgen is alles bereikt.
Nooit zag ik dit inzicht over zelfkennis zo indringend en mooi beschreven. Nog nooit kon ik de betekenis ervan zo goed navoelen. En ook begrijp ik hierdoor beter, wat psychiatrische mensen doormaken, mensen die een psychose achter de rug hebben, mensen die als ‘schizofreen’ gediagnosticeerd zijn. En ik weet dat er hoop voor iedereen is op een gelukkiger leven, als men maar tot ware zelfkennis wil komen.
Jezelf diep van binnen willen leren kennen, betekent dat je van jezelf houdt.
En wat is het leven, als we onszelf niet liefhebben? aldus Osho in Intimacy.

Of om met de mysticus Hillel te spreken: “Als jij niet voor jezelf bent, wie zal er dan voor je zijn?”. Hou van jezelf. Want als je dat niet kunt, dan zal er nooit iemand zijn die in staat is om van jou te houden. Maar hou ook van anderen. Het leven wordt wel erg armzalig, als we niet ook van anderen kunnen houden.

En denk dan niet meteen aan relaties. Aan relaties klamp je je vaak vast. Het gaan om contact, om het vloeiend in relatie zijn met mensen. Als je iemand ontmoet, laat dan je liefde gewoon stromen. Je hebt zoveel te geven. En als jij kunt geven, betekent dat jij datgene zelf ‘in huis’ hebt. Anders zou je het niet kunnen geven, zegt Osho in Intimacy.

In tegenstelling tot wat economisch geldt, namelijk dat je door te geven, dingen verliest, is in de binnenwereld de kosmische wet van kracht: als je geeft krijg je zelf meer. Als jij vreugde deelt, zal je vreugde zich verdubbelen. Maar dan gaat het niet om een relatie. Het gaat om het stromen als een rivier.
De rivier stroomt langs een boom. Zij begroet de boom, zij voedt de boom en geeft hem water…..en dan stroomt zij weer verder, ze vervolgt dansend haar weg. Ze klampt zich niet vast aan de boom. En de boom zegt niet:” Waar ga je naar toe? We zijn toch getrouwd! En voordat je mij verlaat, moet er een scheiding uitgesproken worden. Als je toch van plan was om weer te gaan, waarom danste je dan zo mooi om me heen en waarop gaf je me voeding?”
Nee, de boom laat in diepe dankbaarheid zijn bloemen op de rivier neerdalen. Dit is vloeiend in relatie zijn, contact hebben.
Osho concludeert inzet boek Intimacy: dat is de enige heilzame manier van in relatie zijn. Ooit, als de mensheid volwassen is, zullen contacten zo kunnen bloeien.

Op een nacht komt Jack Jerk heel laat thuis. Het is drie uur in de ochtend en hij loopt regelrecht naar zijn slaapkamer. Daar treft hij zijn vrouw, Jill Jerk, aan. Ze ligt klaar wakker en naakt in bed. “Waar heb jij in godsnaam tot drie uur in de ochtend rond gehangen?” roept Jill woedend uit. Jack negeert haar, trekt zijn jas uit en doet de slaapkamerkast open. Tot zijn verbazing ziet hij daar een naakte man weggedoken zitten.
“Wie is die man in ’s hemelsnaam?” schreeuwt Jack. Jill gaat rechtop in bed zitten en roept: “Hey! Nou niet gauw van onderwerp veranderen, toch!”
Veel vreugde op de weg naar zelfkennis gewenst!