THE UPANISHADS CAN BE READ TODAY AS CONTEMPORARY SOURCES OF WISDOM

“The first thing I would like to say to you is that I have chosen this Upanishad not to comment upon it. Commentaries are already to many and hey have not helped anyone. They may have harmed many, they may have become hindrances to many, but they have not helped anyone. Commentaries cannot help because commentaries are second rate. I am not going to comment on this Upanishad, rather on the contrary I am going to respond to it. I will just echo and re-echo.” Osho

“Life offers only two things: one is love, another is death – and both are dangerous because in both you will have to die. In love you will have to dissolve yourself. In death also you will have to dissolve yourself. And you are so afraid of death, of losing yourself, that deep down you have become afraid – afraid of love also. You go on talking about love, but no one is ready to love because love is deathlike. Love and death, those are natural phenomena.” Osho, The Supreme Doctrine #9.

The Supreme Doctrine Nederlands

Op een vraag waarom het zo moeilijk is om tot de ultieme ervaring te komen, antwoordt Osho: ”Het is helemaal niet moeilijk. Het is gemakkelijk en juist daarom is het zwaar. Het ego is altijd geïnteresseerd in datgene wat moeilijk te bereiken is, want pas dan voelt het uitdaging. En het gaat bij de ultieme ervaring niet om iets wat zichtbaar is dat je bereikt, het gaat juist meer om iets verliezen en uiteindelijk jezelf op te geven.”

Het gaat dus om een dieper liggende vraag. Het is geen kwestie van tijd, maar van of je bereid bent om jezelf te verliezen. En de reden dat men zichzelf niet wil verliezen, heeft te maken met dat dit op de dood lijkt. En niemand wil dood gaan, iedereen wil verder leven.

Het boek The Supreme Understanding is in Nederland niet gemakkelijk verkrijgbaar. Het is wel te bestellen via via Amazon.com en in India.

The Upanishads

Despite the Upanishads are many thousands of years old. They are direct transmissions of truth – and truth is eternal, above religious dogma and tradition – but because of their antiquity, they can appear cloaked in a mysterious language, which can be hard to understand.
Osho, with his fresh and sometimes irreverent approach, brings the Kenopanishad up-to-date.

Because Osho can so easily go beyond the intellect, his presentation of this ancient treatise is unlike anything coming from the academic world. For those familiar with exploring ideas through the intellect, this book could be an ideal way to discover what they have been missing. One can open the book to almost any page and be astonished by the brilliance of the insights.

“When you fall within yourself, sooner or later the form will be lost, the name will be lost, because they exist only on the surface. The deeper you drown the more you come nearer to God – God as existence, not as a person.”

REVIEW VAN DE SUPREME DOCTRINE

THE SUPREME DOCTRINE,

Kort geleden hoorde ik Osho op de videotape, Enlightenment The Rebellious Path, die een lezing bevat uit From the False to the Truth, spreken over de Verlichten die zich stil hebben gehouden over hun ervaring. Het zou om zo’n tien procent van de boeddha’s gaan die zich niet naar hun medemensen toe hebben uitgesproken. 

VERLICHTEN ZWIJGEN

Hoe komt dat? Osho zegt: ”Omdat ze het moeilijk vonden om zich uit te drukken, om hun visie naar buiten te brengen. Het blijkt, dat Verlichting een kwaliteit is die niet automatisch inhoudt dat je deze ook kunt uitdragen. Dan blijf je dus zwijgen en niemand hoort van je en niemand hoort ook over Verlichting. Want stilte kunnen mensen niet begrijpen. We leven in een maatschappij waarin we via gesproken taal communiceren. En de Verlichte is dus genoodzaakt om van dit middel gebruik te maken, wil hij zijn medemensen deel genoot kunnen maken van zijn ervaring.” Het was dus een gemis aan zich goed kunnen uitdrukken dat erin resulteerde dat Verlichten bleven zwijgen.

”Maar” zegt Osho ”Toch kan ik het deze mensen niet vergeven, dat zij zich stil hebben gehouden. Zij hadden het tenminste kunnen proberen. Als ze het allerhoogste hebben kunnen bereiken, blijkt dat ze heel intelligente mensen geweest zijn. Dus dan hadden ze ook methodes en manieren kunnen verzinnen om naar buiten te komen met hun ervaring.” 

Deze passage van Osho kwam weer bij me boven, toen ik de reprint van The Supreme Doctrine in handen kreeg, een verhandeling over de Ken Upanishad.  Prachtig uitgevoerd weer is deze uitgave, met een foto van Osho als een Empty Mirror voorop.

DE DEVICES VAN VERLICHTEN

Want ook hierin heeft Osho het over de methodes die Verlichten moeten verzinnen om hun visie aan de mensen kenbaar te maken. Zo wordt in dit boek begonnen met een uitleg van Osho over zijn eigen meditatietechniek, omdat het om lezingen gaat die tijdens een meditatiecamp plaats vinden. Hij zegt: ” Ik wil je geen nieuw patroon geven met mijn meditaties; het is alleen maar de bedoeling om het oude patroon te laten vallen, om het te vernietigen en jou daarna volkomen vrij te laten zonder je vrijheid ook maar enigszins te beknotten. En natuurlijk zul je dat moeilijk vinden, want de gevangenis die je eerst om je heen had, betekende ook beschutting. In de open lucht word je aan van alles bloot gesteld en in het begin wil je graag weg kruipen. Je ogen moeten wennen aan het felle licht.

Maar als je eenmaal de vrijheid en de schoonheid van de open lucht hebt gevoeld en je ervan bewust wordt dat je uit een gevangenis bent gekomen, zul je nooit meer om enig patroon of om enige leer vragen.”  

Hoe komt het dat de waarheid niet in ons beklijft en zelfs vaak niet eens bij ons binnen komt?

Om de Waarheid te ontvangen, moet je NIETS zijn

Dat komt om dat we teveel aanwezig zijn, we zijn er teveel terwijl de wijzen die ons proberen wakker te schudden echte ”nobodies” zijn. We zijn te onecht; dus je kunt pure waarheid op ons los laten, maar die kan niet eens contact met ons maken. 

Bijvoorbeeld: ons volwassen zijn is vals, omdat het lijnrecht tegenover het kind zijn staat. Het kind werd geboren; maar volwassenheid is gemaakt. Het kind was natuurlijk en jij bent gekweekt, gecultiveerd. 

”De nadruk die ik op speelsheid leg is om deze reden: ik wil je terug brengen naar het exacte moment waarop je gestopt bent met groeien. Er is een punt gekomen in je kindertijd waarop je bent opgehouden met je te ontwikkelen en waarop je bent begonnen om onecht, om vals te worden. 

Het kan een situatie geweest zijn waarin je bijvoorbeeld als kind heel boos was, je had een woedeaanval, zoals kleine kinderen dat hebben. En dat hebben je vader en moeder toen de kop ingedrukt door je gedrag af te keuren. Daarvoor was je natuurlijk, maar nu wordt er een verdeeldheid geschapen. Je moest een keuze maken: als je natuurlijk zou blijven, zou je de liefde van je ouders gaan verliezen. En omdat die liefde de enige zekerheid voor je was, duwde je je natuur opzij en begon je lief te zijn en te glimlachen, terwijl je dat niet zo voelde.

Vanaf dat moment ben je niet meer natuurlijk geweest. Vanaf toen ben je serieus geworden en niet meer speels. En vanaf dat moment ben je gaan sterven, was je niet meer vol leven.  
Vanaf dat ogenblik ben je gaan verouderen en niet gaan rijpen.”

In dit boek, The Supreme Doctrine, staan tussen de uiteenzettingen door vragen van sannyasins. Zo is er de volgende vraag: Waarom is het zo moeilijk om tot de ultieme ervaring te komen, want er lijken wel eeuwen voor nodig te zijn, voordat de mens zover is? 

Osho antwoordt: ”Het is helemaal niet moeilijk. Het is gemakkelijk en juist daarom is het zwaar. Het ego is altijd geïnteresseerd in datgene wat moeilijk te bereiken is, want pas dan voelt het uitdaging. En het gaat bij de ultieme ervaring niet om iets wat zichtbaar is dat je bereikt, het gaat juist meer om iets verliezen en uiteindelijk jezelf op te geven.

Het gaat dus om een dieper liggende vraag. Het is geen kwestie van tijd, maar van of je bereid bent om jezelf te verliezen. En de reden dat men zichzelf niet wil verliezen, heeft te maken met dat dit op de dood lijkt. En niemand wil dood gaan, iedereen wil verder leven.

Angst voor de Dood

Want de uiteindelijke vrees voor de dood komt voort uit het feit, dat we niet echt geleefd hebben. Ja, we hebben ingeademd en uitgeademd. Maar we hebben de extase en het geluk van het leven niet ervaren.”

Het leven biedt slechts twee dingen: het ene is de liefde, het andere is de dood- en beide zijn gevaarlijk want in beide zul je moeten sterven. Liefde is sterven in de andere persoon en doodgaan is sterven in het universum.

Toch zijn het deze beide niet die tot je uiteindelijke dood leiden. Nee, die komt met meditatie. Meditatie is de ultieme dood; meditatie gaat verder dan liefde en dood. Niemand komt daar nog uit te voorschijn zoals hij eerst was. Vandaar dat men er bang voor is. 

Maar als men kan lief hebben, komt men ook gemakkelijk tot meditatie. En degene die lief heeft, is ook niet bang voor de dood.

Ook zijn kinderen minder bang voor de dood dan oude mensen. Hoe komt dat? Wel, oude mensen leven al zo lang in hun lichaam, ze zijn er door geobsedeerd. Ze denken, dat ze het lichaam zijn. Al die jaren van routine en gewoonte heeft dit valse idee gecreëerd. Daarom voelen ze dat de dood er aankomt.

En kinderen zijn relatief nieuw ten opzichte van hun lichaam. Ze klampen zich er niet zo aan vast. Ze zijn fris. Ze doen gemakkelijk gevaarlijke dingen.

Verder is het zo, dat degene die van moment tot moment leeft, die telkens sterft ten opzichte van het verleden, nooit gebonden aan iets raakt. Gehechtheid komt door het opgepotte verleden. Als je elk moment los kunt zijn van het verleden, ben je altijd fris en jong, je bent als een pasgeborene. Je hart klopt dan in harmonie met het leven en die pulsatie geeft je onsterfelijkheid.

Dus: je bent onsterfelijk, alleen je bent je er niet van bewust. ”Ervaar en wees authentiek in je ervaring” zegt Osho ”en trek alleen conclusies op basis van je eigen unieke zoektocht. De waarheid zal zich aan je voordoen, maar niet als jij afgaat op geleende kennis. Want van anderen geleende kennis levert meer problemen op dan zij oplost.

Als we gewoon leven, is er sprake van het stromen van levensenergie. Maar als onze begeerte in het spel is, gaan we plannen. Dan willen we iets bereiken met onze actie. En dan is er tussen twee dezelfde acties een groot verschil”

Op een dag kwam Mark Twain thuis van een congreshal waar hij een lezing had gehouden. Zijn vrouw vroeg hem, ”Hoe was de lezing?”
Mark Twain zei, ” Welke lezing bedoel je – de lezing die ik van tevoren gerepeteerd heb, de lezing die ik echt heb gegeven of de lezing die ik wilde houden en die ik in plaats daarvan in de auto uitsprak toen ik terug reed?”   

Bij een spontane response, is er sprake van beweging. Als er sprake is van planning, is er begeerte in het spel en die houdt beweging tegen. Zij laat de levensenergie niet natuurlijk stromen. 
” Trek asjeblieft geen conclusies, laat het leven zelf tot zijn conclusies komen” zegt Osho.

Surrender, overgave, het leven nemen zoals het komt, met het leven mee bewegen. Het maakt zoveel gelukkiger dan maar plannen en de zaken naar je hand willen zetten. En dat heeft niet eens zoveel met leeftijd te maken.

In het verhaal van Narada zie je dat een oude monnik boos wordt omdat hij nog drie levens moet wachten, voordat hij naar de andere wereld mag. En een jongeman is aan het dansen en vraagt niet eens hoe lang hij nog moet wachten. Hij danst maar door. En als hij dan toch hoort, dat hij evenveel levens moet wachten als er blaadjes aan de bomen zijn, raakt hij in extase. ”Zo weinig maar?” zegt hij ” terwijl de hele aarde vol is met bladeren, oneindig veel!”
En hij ging direct weer door met dansen en het verhaal gaat, dat hij op dat moment van de aarde verdween.

Content of The Supreme Understanding

Speaking to his first Western disciples, Osho comments on these ancient Vedic scriptures. He also answers questions about using the intellect, transcending the duality of sex, the role of the Master in the spiritual journey of the disciple, psychoanalysis, and his chaotic meditation techniques.

“The first thing I would like to say to you is that I have chosen this Upanishad not to comment upon it. Commentaries are already to many and hey have not helped anyone. They may have harmed many, they may have become hindrances to many, but they have not helped anyone. Commentaries cannot help because commentaries are second rate. I am not going to comment on this Upanishad, rather on the contrary I am going to respond to it. I will just echo and re-echo.”

REVIEW II

“Whenever someone becomes to be a void, whenever someone becomes a void, this happens – that which has happened to the seers of the Upanishads.Whenever you are not, the divine becomes present; whenever you are, the divine becomes absent.”