“It is out of you that the path will be born, and in the end the destination will also arise from you.” As these beautiful talks on Mabel Collins’ Light on the Path unfold, Osho provides a step-by-step approach on how to find our inner voice, the voice of silence, so that we can begin, travel on, and complete the journey from unconsciousness to consciousness.

Discourses on Mabel Collin’s Light on the Path

Impression of the Voice of Silence

“Once you have heard the inner voice there is no more going astray in life…. The one who travels and the one who guides are one and the same.

“Dropping your personality means only one thing: you have realized that you are not your personality, and whenever you wish, you can take it off and put it to one side. This much is sufficient.

Now, for carrying out your work in society, you can keep it on. But it has become a play for you, you are no more a slave to it. Now, for the sake of society, you can put on the cloak of your personality, but for yourself you can take it off and put it to one side. When you are meditating, you no longer remain a personality, you become only a soul. In this way, the outer world becomes a drama for you and you start acting in it. An intelligent person will inevitably live in society only as an actor acting, and in no other way. His relationship with society is only that of being an actor in a play.” Osho

On Mabel Collin’s Light on the Path – Nederlands

The Voice of Silence gaat over het geluid van de Stilte. Tijdens het meditatiecamp in dit boek leidt Osho zijn mensen naar de dynamische meditatie, die hij ook toelicht in zijn verschillende onderdelen. En voordat men in deze meditatie gaat, houdt hij lezingen uit het kleine boekje van Mabel Collins: Light on the Path.
Deze lezingen zijn speciaal gericht op discipelen. Waarom is dit zo, waarom zijn ze speciaal bedoeld voor discipelen?
Osho zegt: het betekent dat het woorden zijn voor hen die bereid zijn om te leren, die gereed zijn om te buigen, die wijsheid belangrijker vinden dan het eigen ego.
Het zijn een soort leefregels voor hen die in de aanwezigheid van de Meester willen zijn.
Een zo’n uitspraak is: voordat de ogen kunnen zien, moeten er geen tranen meer kunnen vloeien.
Je ogen kunnen pas weer echt zien als ze van alle tranen gezuiverd zijn. Er is nog zoveel pijn en verdriet, daar, dat we een verwrongen beeld hebben van wat er is.

Het boek The Voice of Silence is zeldzaam geworden. Mogelijk is het tweedehands verkrijgbaar bij de Boekhandel of via internet.

THE VOICE OF SILENCE

Talks on Mabel Collins’ Light on the Path In this book, Osho says of Light on the Path, “It is born out of those few essential words that man discovers again and again, and loses again and again. Mabel Collins says that she is not the author of the words that are collected in this booklet, that she has only seen them in the depths of meditation. She says, and rightly so, that these words are from a lost Sanskrit booklet.”   “Once you have heard the inner voice there is no more going astray in life…. The one who travels and the one who guides are one and the same.” Osho

Review van The Voice of Silence

Naarmate de dagen korter worden, kun je de tijd ervaren als vervuld van meer stilte.
Als je ’s avonds door de donkere straten loopt of fietst, kan er een rust en vrede op je neerdalen vanuit de zwartblauwe hemel met flonkerende sterren.
Nog later in het seizoen kunnen je geboeid raken door een sneeuwlandschap dat er totaal verstild bij ligt……. en je probeert de schoonheid ervan diep in te ademen, diep in je door te laten dringen, zonder dit in woorden uit te drukken. Het maakt je STIL.
Het boek van Osho THE VOICE OF SILENCE leek me dus echt een boek voor deze tijd van het jaar.
Het boek dateert uit de tijd dat Osho zijn meditatiecamps leidde en heeft nu een schitterend uiterlijk. SPLENDID!……zoals de Meester daar in meditatie staat afgebeeld op de cover van the Voice of Silence. Ook daarvan ga je je STIL voelen.
Tijdens het meditation-camp leidt Osho zijn mensen naar de dynamische meditatie, die hij ook toelicht in zijn verschillende onderdelen. En voordat men in deze meditatie gaat, houdt hij lezingen uit het kleine boekje van Mabel Collins: LIGHT ON THE PATH.
Deze lezingen zijn, overeenkomstig de woorden in Light on the Path, speciaal gericht op discipelen. Waarom is dit zo, waarom zijn ze speciaal bedoeld voor discipelen?
Osho zegt: het betekent dat het woorden zijn voor hen die bereid zijn om te leren, die gereed zijn om te buigen, die wijsheid belangrijker vinden dan het eigen ego.
Het zijn een soort leefregels voor hen die in de aanwezigheid van de Meester willen zijn.
Een zo’n uitspraak is: voordat de ogen kunnen zien, moeten er geen tranen meer kunnen vloeien.
Je ogen kunnen pas weer echt zien als ze van alle tranen gezuiverd zijn.
Er is nog zoveel pijn en verdriet, daar, dat we een verwrongen beeld hebben van wat er is.
En omdat je ogen niet helder zijn, zie je de Meester dus ook niet goed en kunnen we niet van hem leren.
Je ogen moeten weer de onschuld van het kind krijgen. Hierbij sluit Osho dus aan bij de uitspraak van Jezus: tenzij je wordt als een kind, zul je het koninkrijk van God niet binnen gaan.
Kijk eens waarom die pijn er nog zit, waarom je je verdriet vasthoudt. Wat levert het je op om in je verdriet te blijven? Is het een oud patroon misschien, is het een vorm van aandacht vragen die je niet op een andere manier kunt krijgen?
In ieder geval staat het je in de weg om tot het echte leven door te dringen.
Een volgende uitspraak is: voordat de oren kunnen horen, moeten ze hun gevoeligheid verliezen.
Dat klinkt cryptisch. Er wordt bedoeld, dat ook ons horen geconditioneerd is.
En als we in contact treden met de meester, moeten we niet gaan interpreten, niet meteen betekenis aan zijn woorden geven.
De houding die waardevol voor je is, is: weten dat je niet weet.
Als je met die houding in de aanwezigheid van de Meester bent, kan er veel gebeuren.
Zo geldt zuiverheid ook voor je stem. Je moet niet meer in staat te zijn om iemand te pijn te doen met je stem. We kunnen zo verschrikkelijk gewelddadig zijn met onze stem.Maar als je bij de Meester bent, moet je alleen spreken als je van deze gewelddadigheid gezuiverd bent.
Dan komt de uitspraak: Vernietig elke ambitie in je. Dit is een uitspraak van alle meesters uit alle tijden.
Want je wilt altijd alles zijn wat je juist niet bent en je bent jezelf ook voortdurend met een ander aan het vergelijken.
Zo vroeg iemand aan de Zenmonnik Bokuju: hoe kan ik toch zoals jij worden?
Bokuju liet de vragensteller wachten tot alle andere mensen weg waren. Dit duurde lange tijd en de vragensteller kreeg er een beetje genoeg van; dus, hij begon er bij Bokuju op aan te dringen om hem nu eindelijk eens te antwoorden.
Bokuju nam hem mee naar buiten en wees hem op de bomen: sommige waren groot, andere klein. ‘ Kijk’ zei Bokuju ‘deze boom is groot en die is klein. Ik heb die twee bomen daar nog nooit over horen debatteren. En die kleine boom heeft nooit aan die grote boom gevraagd, hoe hij ook zo groot kan worden….Ze zijn gewoon op en top zoals ze zijn.
Als jij echt vrede van binnen zou hebben, zou je mij dit ook niet vragen.
Osho concludeert: vraag niet zoveel. Vraag niet om zus of zo te worden. Vraag niet om gelukkig te worden. Maar LEEF gelukkig. Er is overal om je heen geluk te vinden. Pers het sap uit elk gelukkig moment. Beleef alle stukjes geluk zo intens mogelijk. En dan komen we terug bij waar we begonnen en bij de titel van het boek, THE VOICE OF SILENCE.
De diepe dingen in het leven gebeuren in volkomen stilte. Denk maar eens aan het zaadje dat onder grond open barst…..en er is geen enkel geluid. De planten groeien, zonder dat daar iets van te horen is. De zon komt op…..en dit is niet hoorbaar…
In de fijnzinnige, subtiele facetten van het leven, is alles volkomen STIL.
Ik wens iedereen een mooie stille tijd toe en probeer dit boek “The Voice of Silence.”